Thursday, May 31, 2012

 

Jochen overleeft de 'Planches des belles filles' in de Vogezen

ontvangen verslag van Jochen :

"bij deze kan ik meer dan beamen wat Johan reeds had geschreven: La Haute Fourche is een heel geschikte sfeervolle plek. Wij zaten in een gîte (La Lorraine), ouderwets maar correct en vooral ruim. De centrale ruimtes zijn in de herberg met een heel gezellige bar, prachtig buitenterras, uitgebreid & lekker ontbijt, vriendelijk onthaal. Er lopen ook wel twee honden rond, maar het zijn doodbrave beesten en in de eetruimte komen ze niet.
Wij zijn er maar twee volle dagen geweest, vrijdagnacht toegekomen en maandagochtend weg, de ritten waren zaterdag en zondag. Het is de 'B' versie van Johan, ook daar trekken we het Stuurken concept door :) Zaterdag de tocht van de Duizend Meren, schitterende tocht en zeker bij die stralende zon. Halfweg een mooie taverne gevonden om iets te eten en drinken...had beter het verslag van Johan nog eens gelezen, want de fun zat in de staart, het laatste deel was hoofdzakelijk klimmen waar het voordien vooral golvend was. De rit was een kleine 70 km, een 900 hoogtemeters en we haalden een 22,5 gemiddeld - voor een B zeker te doen. In het allerlaatste deel ging er wel eentje stevig onderuit bij de afdaling, heel wat schaafwonden, geblutste helm en wiel in de prak. Perfect geholpen door de gastheer die met hem bij een fietsenmaker is gereden, nieuw wiel erop en terug paraat voor de volgende rit. Na de rit uitgeblazen aan het zwembad met een bruine Pelforth (enfin, een paar) en de dag afgesloten met een lekker driegangenmenu in de herberg.



Zondag stond de tourrit op het programma - wij hebben wel eerste Planche des belles filles gedaan. Gelukkig was er eerst een lange aanloop om op te warmen voor we er waren, met al wat stukken op en af. Valt die Planche tegen, de moed zinkt al in je schoenen als je achter de hoek draait en plots dat mooi nieuwe asfalt ziet...stijl omhoog. Het begin is een echte verschrikking, zeker met de zon op je bol. Plots muisstil in de groep, krakende kettingen, pogingen tot bijschakelen en moeten vaststellen dat nu al het kleinste verzet opligt, tasten naar de drinkbus...eens die eerste strook voorbij, gelukkig even kort een recup maar echt uitrusten zit er niet in behalve als je bijna aan de top bent. Daar kan je enkel terugdraaien, en heb je het plezier van af te dalen. Ons even misreden bij het naar beneden komen, blijkbaar moet je direct de ballon de severance op, kwestie van voldoende kilometers te doen zijn we eerste de andere kant nog eens uitgereden. De severance is minder stijl, maar een pak langer met het moeilijkste deel middenin. Als B'ke heb je dan al veel cartouchen verschoten, dus het was echt sleuren en slepen naar de top...waar eigenlijk niks te zien is, dat viel wel tegen. Gelukkig is de weg ernaar toe wel mooi tussen de bomen, gesteld dat je het plezier ervan nog inziet. Voorbij denk je dan, maar dan valt het toch nog wat tegen retour naar La Haute Fourche, ook daar nog een paar klimmetjes, maar die vind je dan eigelijk maar peanuts meer. Traag gaat ook :) Heel andere cijfers: Goeie 100km, dikke 1800 hoogtemeters en gemiddeld 20 km/h. Net te doen voor een B (zonder triple), maar volgende keer toch maar meer trainen vooraf. De dag wel prachtig kunnen afsluiten met een barbecue aan de gîte, bijhorend kampvuur en wijn, véél wijn.
Een aanrader, zeker weten! "
Jochen.


Wednesday, May 30, 2012

 

Wijziging programma & boerenhesp !


wegens de onbeschikbaarheid van Peter volgende zondag 3 juni - Peter verblijft in Houffalize en rijdt er de fameuze "La Chouffe Classic" :
http://sport.be.msn.com/cyclingtour/lachouffeclassic/2012/nl/
Het programma wordt voor de A-plg gewijzigd. Dus geen Paterberg of Kwaremont zondag.
We starten om 08:00 uur - Dirk zal een vervangingsrit voorzien, vermoedelijk langs Temse...
Onze Hendrik heeft een boerenhesp gewonnen met het reservenummer van de Lotto.
Na de rit gaat Hendrik - gul zoals we hem kennen - alle Stuurkens laten smullen van dat lekkers...







Tuesday, May 29, 2012

 

Saint-Michel herinneringen






Monday, May 28, 2012

 

Saint-Michel - André Piette & Co




Het 't Stuurken heeft een fantastisch weekend achter de rug, schitterend in  een zonovergoten Saint-Michel, in een aangename sfeer... 400 km op 3 dagen... met nog eens onze speciale dank aan de trekpaarden Peter & André...je moet het maar doen...met de wind op de neus 28/u gemidd... chapeau mannen !
én een bloemetje voor organisator Marleen !!
Onze wegkapiteins hadden het goed gezien om onze sterken Dirk achteraan te plaatsen, hij  droeg zorg voor de rijders achteraan... zodat toch iedereen wel kon genieten...
We hebben genoten van de prachtige natuur, klimmen en dalen én van de abdij én de residentie van André & Marleen, de aangeboden receptie & de indrukwekkende kathedraal van LAON....én van de 'chimay bleue' en de 'pression' !

Voor herhaling vatbaar... alhoewel  sommige Stuurkens al dromen  van de Vogezen volgend jaar... eerst nog die Ventoux een kopje kleiner maken hé jongens... ;-)))
In naam van onze voorzitter William : Allemaal bedankt voor de samenhorigheid en schitterende mentaliteit ! Lang leve WTC 't Stuurken !!
Foto's - klik : 2012-05-26 Pinksteren St Michel

Thursday, May 24, 2012

 

Wielertoerist overleden op de Ventoux

Om niemand schrik aan te jagen, wel  een reden om ons goed voor te bereiden :

"Een Belgische fietstoerist is gisteren overleden net na aankomst op de beruchte Mont Ventoux in de Provence. Dat meldt de krant Vaucluse Matin.
Het gaat om een 43-jarige man die vanuit het zuiden de reus van de Provence had beklommen. Toen hij even na 16 uur boven was gekomen en van zijn fiets wilde stappen, zeeg hij tengevolge van een hartaanval neer.
Zijn echtgenote, die hem per auto had gevolgd, sloeg onmiddellijk alarm. Maar alle pogingen om de fietser te reanimeren waren vruchteloos.
Elk jaar sterven er enkele mensen tijdens de beklimming van de Ventoux, al zijn het er volgens de brandweer "minder dan een tiental".
De regionale krant herinnert eraan dat de beklimming van de Ventoux "een geweldige inspanning vergt, waarbij een goede voorbereiding sterk aan te raden is".
De 1.912 meter hoge Mont Ventoux is ook de berg waar in 1967 de in Gent wonende Britse profrenner Tom Simpson is overleden tijdens een Tourrit. Hij heeft er kort bij de top ook een monument, druk bezocht door wielerfanaten." - krant "Het Laatste Nieuws" 25/05/2012

Wednesday, May 23, 2012

 

Vooruitzichten zijn schitterend - als nu de benen nog meewillen ...;-)


Brussel

Vandaag Donderdag
24/05
Vrijdag
25/05
Zaterdag
26/05
Zondag
27/05
Maandag
28/05

11° | 26°
Buien met onweer

15° | 27°
Licht bewolkt

13° | 22°
Helder

11° | 23°
Helder

11° | 23°
Helder

12° | 24°
Helder

Tuesday, May 22, 2012

 

Zondag 08 uur


Voor de thuisblijvers van Frankrijk :
er wordt wél gereden op de zondag van Pinksteren : om 08 uur aan café parking,
o.a. Dirk De Coninck zal er zijn !

Monday, May 21, 2012

 

Saint-Michel nadert én de zomer wenkt !

 
- we verblijven in de abdij met 23 personen - we zijn in totaal reeds met 19 fietsers -
(13 fietsers - Hendrik is erbij gekomen - die vanuit Binche doorrijden naar Saint-Michel) - 6 man - Mon, Freddy, Robert, Robin, Paul & Philip - hebben reeds bevestigd Overmere-Binche-Overmere te rijden... 
Het is ook een lange rit, want van Overmere tot
Binche is het ruim 85 km - heen en terug ongeveer 180 km...
Zodoende hebben we een idee om het aantal koeken en rijsttaartjes te bestellen.
Vooruitblik met foto's op : www.facebook.com/stuurken
Info van het dorpje waar we verblijven :  http://www.france-voyage.com/frankrijk-gemeentes/saint-michel-7660.htm

Alle info omtrent onze uitstap naar Saint-Michel :
https://docs.google.com/file/d/0B3OJ1dxeihXVdzRoWHEtVGNEQUk/edit

beeld van Laon - kathedraal

 

Magazine wielertoerist

Beste wielertoerist,

Ik ga op vakantie en ik neem mee… de fiets! Was je op zoek naar fietstips van en voor wielertoeristen?
Lees dan snel dit themanummer rond “fietsvakanties”.


Sunday, May 20, 2012

 

20 mei 2012 - 2de ploeg naar MUNTE


9 stuurkens vertrekken om 8 uur richting de zwalmstreek. Freddy (bijna genezen van zijn keelontsteking) en Mon (Had deze keer geen communie) waren er ook weer bij.
Het weer zag er niet zo goed uit voor we vertrokken, een dik wolkendek hing boven ons hoofd en op sommige wegen lag het nat.
Via Wetteren en Merelbeke ging het richting Munte waar we even op het verkeerde spoor zitten. Na even zoeken vinden raken we toch weer op het rechte pad.
De rit verliep zeer vlot totdat we een fietser tegen kwamen die de verkeerde kant van de weg reed, de 2 vooraan konden nog uitwijken maar Freddy moest vol in de remmen waardoor hij over zijn stuur vloog en op de grond terecht kwam.
Al bij al viel de schade nog mee, een schaafwonde aan de elleboog en het stuurlint gescheurd, Freddy bekwam even van de val waarna we weer vertrokken.
We hielden halt in het zelfde café als donderdag, Theo was er vandaag niet bij waardoor de cafébaas vroeg waar hij was, ze kennen hem al overal.
Er stond veel wind waardoor er regelmatig gewisseld werd op de kop. Via Oosterzele reden we dan terug de Betsberg af, en in Melle reden we weer de dijk op.
Donderdag verlieten we de dijk in Wetteren maar vandaag reden we door tot in Uitbergen, de vernieuwde dijk ligt er zeer goed bij. We verlaten de dijk en zes kilometer voor het einde van de rit krijgt André een platte band. De eerste platte band in 4 ritten.
Na een snelle bandenwissel rijden we rustig naar Overmere. Het weer was ons toch weer gunstig gezind, het zonnetje was niet van de partij maar het was droog.
88 kilometer aan een gemiddelde van 27.5km/uur, jammer genoeg ook een valpartij. Maar voor de rest was het een zeer mooie rit.
Groeten, Robin

 

20 mei 2012 - langs de Leie



Sint-Martens-Latem – Bachte-Maria-Leerne – Astene – De Pinte
Met 29 zijn we vroeg uit de veren.  Eindelijk wat warmere temperaturen  –  en je hoort ons zeker niet klagen !
We begeven ons ons nu ne keer niet richting Oudenaarde (we hebben al ‘bulten’ genoeg gezien de laatste weken), wel naar St-Martens-Latem, de kunstenaarsgemeente.
De Leie wringt zich een bochtige weg door deze historische streek en vormt een prachtig landschap.
Hier langs die rivier hebben vele schilders hun inspiratie gevonden …. Én het is er romantisch…..;-)) met
schone ingeplante villa’s in de natuur…de rijkste Vlamingen schijnen hier te wonen…
Plezant fietsen over vlakke wegen, in rust en kalmte….wel veel stoppen én draaien en keren…én wegomleggingen…
In Bachten-Maria-Leerne houden we halt in “De Klokke”. 18 cola’s en 01 Vedett a.u.b.
Op de terugweg  heeft Ronny plots een deel  van zijn stuur in zijn handen .. middendoor gebroken !
Als bij wonder heeft hij zich kunnen rechthouden.


Hoe komt dat toch? Misschien deze week al ne keer te veel in je stuur gebeten Ronny?
Stuurkens vinden altijd wel ’n oplossing : stukken hout worden aangebracht – het stuur wordt gespalkt en met ’n bandje goed bijeengebonden… Op de terugweg geen problemen meer met Ronny…
Op den dijk in Uitbergen passeert ons een jonge fietster met een diepe décolleté…ho la la... Spiegeleire had  zelfs haar navel gezien…zegt hij..   gelukkig hier geen  valpartij.. wel het sein voor viriele ‘Stuurkens’ om nog eens door te trekken tot  40/u in de Molenstraat…
  Ritgegevens :
- 29 leden
- 100 km afgelegd – gemiddelde 29.4/uur
- geen lekke banden
Alle foto’s op : www.facebook.com/stuurken

Wielergeschiedenis : “
In 1888 heeft de Ierse veearts J.B. Dunlop de luchtband bedacht. Dat waren toen rubberen opblaasbanden, nog zonder binnenband.” - http://nl.wikipedia.org/wiki/John_Boyd_Dunlop

Thursday, May 17, 2012

 

17 mei - 2de ploeg naar de Kattenberg

Rit naar Kattenberg- Oudenaarde
Deze morgen vertrokken 14 B- stuurkens met veel goede moed richting Oudenaarde.
Onze trouwe kopman (Mon) kon niet aanwezig zijn wegens een communie en ook Freddy was er niet door een longontsteking.
Door de afwezigheid van Mon besloten André en Patrick om op kop te rijden deze rit.
Via Wetteren reden we naar Melle waar de eerste beklimming van de dag lag: de betsberg.
Na de passage op de betsberg reden we rustig naar Oudenaarde waar de kattenberg op ons lag te wachten.
Richting Oudenaarde was het geen meter plat, eens Oudenaarde binnen gereden, volgden we de grote baan nog enkele kilometers waarna we links afsloegen richting Kattenberg.
De kattenberg is een niet te onderschatten klim. Met veel goede moed begonnen we aan de klim. Robin kwam als eerste van de kasseien.
Na de kattenberg volgde er een lange afdaling, eenmaal beneden hielden we halt om even uit te blazen en iets te drinken.
Na de drankpauze ging het weer richting Melle waar we de betsberg nu naar beneden reden. Na de brug van Melle reden we de dijk op en reden we met een rustig tempo richting Overmere.
Het was een rit met goed weer, geen platte banden en een gemiddelde snelheid die iets onder de 28 km/u lag.
Vriendelijke groeten
Robin

 

17 mei 2012 - Muur & Bosberg


Rit Muur – Bosberg  op 17  mei  2012.
Door sommigen geliefd, door anderen gevreesd…. De Muur – het beroemd wielermonument.
Muur-Kapelmuur  - Bosberg : dubbelklik voor meer gegevens.
Tussen de slechte lentedagen  vandaag toch nog eens een droge  dag. 24 Stuurkens staan om 08 uur paraat, plus drie gelegenheidsrijders.  De 2de ploeg rijdt een mooie rit langs  Paulatem-Ename-Kattenberg.
De aanloop verloopt rustig… …rustig keuvelen in de groep, over…valpartijen en de lente die achterblijft…
De nervositeit neemt toe naar de aanloop… en het tempo wordt goed de hoogte ingejaagd door Peter & Dirk. Nog ’n geluk dat onzen Oscar – “Ardiles” – plat valt voor Geraardsbergen…een beetje rust…
De Kloosterstraat komt er vlug aan… steil omhoog – hier gooit Dirk al een eerste bommetje.
Onze Dirk valt niet meer stil en stormt het snelst de Muur op.
Het is druk op de Muur ; vele groepen wielertoeristen hijsen zich naar boven.
Boven wordt iedereen opgewacht… Dan na een beetje draaien en keren gaat het vlug naar de Bosberg.
Bovenop de Bosberg – met weer Dirk als eerste - volgt een korte rustpauze – onze Nestor van de groep – “Ardiles” – geeft het voorbeeld met een deugddoende “donkere trappist” …
De wegkapiteins verzamelen de troepen en in verenigde draf gaat het terug richting Overmere.
Het is stilletjes in de groep…. ;-)) Het valt niet meer stil…en Maurits en Paul hangen soms aan de “rekker”..
Voorbij Lede gaat het steeds boven de 37/u – Stuurkens ruiken toch altijd hun stal !


Er staan 90 km op de teller met  – ondanks de 10 rode verkeerslichten – toch nog een gemiddelde van 29.3/uur…moe maar voldaan….
Én zonder valpartijen…we zijn goe bezig !
Alle foto’s op : www.facebook.com/stuurken
Albert Einstein : “Het leven is als fietsen, om overeind te blijven moet je in beweging blijven.”  
Maurits

Tuesday, May 15, 2012

 

Maximum aantal ritten


Toen waren ze nog met zeven ...



 

Onze 'Mon' is weer opa






Mon wordt opa... weeral  ! Zijn dochter is bevallen van een flinke zoon...
Proficiat ! Aeden is de naam

 

Johan op fietsvakantie in de Vogezen


Dat was daar precies helemaal niet slecht...



Monday, May 14, 2012

 

13 Mei - Kanarieberg & Ladeuze

 11de rit  – 13  mei 2012

25 Stuurkens aanwezig. De B’s rijden naar de Muur en Bosberg. De A’s – 10 dapperen -  zijn op pad vanaf 07:30 u en rijden  de nieuwe  rit naar de Kanarieberg en Ladeuze. Eindelijk de zon van de partij…  
Peter & Dirk nemen ons op sleeptouw.
De Korsele 3.7 % gemidd met een max 7% - lengte 1.16 km. Denny houdt het hier voor bekeken, en keert terug naar de basis.
 De Kanarieberg is een heuvel in de Vlaamse Ardennen gelegen in het noordoosten van Ronse. Op de top ligt het Muziekbos, een ideale plaats voor natuurliefhebbers. Het domein is 110 hectaren groot. Midden in het bos vind je ook de Geuzentoren, een ronde toren opgetrokken in ijzerzandsteen.  Het Muziekbos is op haar mooist in de maanden april en mei, dan zorgen de boshyacinten of blauwe kousjes voor een prachtig tapijt.
De Kanarieberg is 1.4 km lang – gemidd 6%  - hoogte van de top : 143 m.
Het is een leuke klim met een plateautje in het midden en steile stukken tot meer dan 10% met een  max van 17 %.
Dan volgt de Ladeuze in Etikhove – 1.1 km lang - is gemidd 5.6 % met een max van 15 %. Schone klim !
Op de terugweg van Oudenaarde naar Merelbeke wordt er goe tempo gereden – steeds rond de 35/u… genieten jongens… Plots komt Maurits in aanraking met het achterwiel van Eric… petat… 2 Stuurkens tegen de grond… wat is het toch dit jaar… vandaag de 13de?? …doeme toch…Eric zoekt eerst naar zijn adem… die komt toch terug…oef… alè, we likken de wonden… vooral  schaafwonden… en Eric zijn wiel ’n beetje paraplu… Maurits zijn helm gescheurd (wat nog eens het belang van een helm illustreert ) en bril onvindbaar…Maurits kan de laatste 30 km niet veel meer genieten, het is eerder een lijdensweg… maar hij wordt goed geholpen door Stuurkens in zijn rug…
 Peter heeft deze nieuwe rit ook uitgestippeld en een paar maal verkend, waarvoor nog eens onze dank. Er staan 125  km op de teller, bijna 900 hoogtemeters en een gemiddelde van  28.4/uur.  
Maurits – alle foto’s op www.facebook.com/stuurken
Wielerhistory : Een tourgrap die aan Barry Hoban wordt toegeschreven. “Heb je het al gehoord? Gimondi en Poulidor hebben een boete gekregen omdat ze zich door een vrachtwagen hebben laten slepen. Merckx kreeg ook een boete : hij trok de vrachtwagen.”

Sunday, May 13, 2012

 

De 2de ploeg naar de Muur



Veertien Stuurkens om acht uur op weg naar dé Muur. Koud als we starten, maar een mooi zonnetje op komst - moederdag mag al eens wat warme zonnestralen vragen. Het gaat richting Lede, vandaar naar Herzele. Zowat elk verkeerslicht dat we gepasseerd zijn moet op rood gesprongen zijn. Tijd om bij te praten & te keuvelen, het zonnetje komt er steeds meer door en doet deugd. Het begint licht te golven, maar het is toch vooral wachten op wat komt.
Via Woubrechtegem, Steenhuize-Wijnhuize en Hemelveerdegem gaat het richting Muur, een blik naar links en je ziet hem opdoemen in de verte. Geraardsbergen binnen, linksaf en we zijn er. Er wordt in 3 richtingen geklommen: rechtdoor langs de grote baan, via de Abdijstraat/Kloosterstraat naar boven, en de versie langs de kasseien voorbij het Hemelrijk. Het is puffen en blazen, kleine valpartij van Michael die niet tijdig uit de klikkers raakt, maar iedereen raakt goed en wel boven, Robin is de eerste. De hartslagen zijn flink de hoogte in gejaagd. Er wordt op het kruispunt beneden gewacht, en gemixt met de Heiplastrappers uit Lede. En daar gaat het een beetje fout - 14 Stuurkens worden 13 Stuurkens. Een zoektocht wordt nog ingelast, maar tevergeefs - eentje is richting Lede, of in elk geval over de Bosberg.
Voor de rest gaat het richting Dender. Een fantastisch mooi pad, het doet mijmeren wat dit vlakke land zo uniek maakt. Druk wel, dus het is rijden op één lijn met een paar gelegenheidsrijders ertussen. Drinkbus uit de houder, opgewacht door Robin & Patrick en in een rotvaart de rest achterna, merci! Bijtanken in Ninove, via Erpe naar Overmere waar een terrasje wacht...wat is er mooier dan zo'n prachtige rit op een zonnige zondagvoormiddag.


85km, 26,5 gemiddeld en 500 hoogtemeters...grtn J

Saturday, May 12, 2012

 

Johan - Vive le vélo !



Dagboek van een herdershond – deel 2

Dag 3 – vrijdag 11 mei
Vervuld van angst schiet ik op vrijdagmorgen wakker; hoe zullen al die knoken aanvoelen na onze escapades van gisteren…Gelukkig schijnt de zon en is het lekker warm, dat maakt al veel goed. Voorzichtig kruip ik uit bed en zet mijn eerste stappen. Mijn bovenbenen doen serieus pijn. Vandaag zal het veel rustiger moeten zijn. We besluiten om een kleine honderd kilometer te rijden met niet al teveel klimwerk; alhoewel, dit is moeilijk hier. Warm zal het zeker zijn; in de namiddag 28 graden.
We hebben de rit der duizend meren gefietst. We moeten dezelfde richting uit als gisteren, dus meteen 3 kilometer bergop de col de la croix op. Amai wat doen die benen pijn. Daarna is het leuk, kilometers golvende wegen langs tientallen meren, door bossen waar er bijna geen daglicht doorkomt en langs allerlei pitoreske dorpjes met een kerk en een paar huizen. Hier en daar wel een serieuze puist van een paar honderd meter lang en met stukken tussen de 15 en de 20%. Gans ons lijf kraakt als we die dingen bedwingen. Het echte venijn zit hem echter in de staart. Van Raddon is het nog zo’n 20 kilometer naar rupt-sur-moselle waar we verblijven. Kilometers aan een stuk loopt het lichtjes omhoog; vals plat aan 2 à 3%. Dan een col van zo’n 5 kilometer aan 7%. Je denkt dan dat je boven bent; je daalt een paar honderd meter en plots loopt het weer omhoog aan echt steile percentages. Dit gaat zo door tot op 3 kilometer van rupt-sur-moselle….Op het eind zitten we op meer dan 900 meter hoogte. Dus van de laatste 20 kilometer was 17 kilometer hoofdzakelijk oplopend, opnieuw redelijk zwaar dus; zeker met stijve knoken. En dan moeten we nog de slotklim naar de herberg nemen.
 Van de 100 kilometer toch weer zo’n 30 kilometer bergop. In totaal 1100 hoogtemeters.
 Morgen fietsen we naar Planche des belles filles (kleine pittige col), aankomstplaats van de 7e rit in de tour dit jaar. De klim ziet er zwaar uit, 5,5 kilometer aan 8,2% gemiddeld met 13,6 maximum; een gilbereke….De rit passeert hier aan de herberg en dit op 25 kilometer van de aankomst.

Om je beter idee te geven van de herberg zal ik even opsommen wat ons al werd voorgeschoteld.
 Het ontbijt: dagelijks stokbrood, bruin brood en croissants. 3 soorten kaas, hesp, bacon, salami, choco, confituur en honing. Fruitsap, melk en een koffie-apparaat waar je gewone koffie (vers gemalen bonen) en cappucino kan nemen. Er zijn ook verschillende soorten Yoghourt
 Het avondeten:
 Dag 1 : eerst kippesoep, dan gebakken aardappelen, groentenratatouile en lamsvlees en sorbet als dessert.
Dag 2: koude coucous als voorgerecht, lekkere spagetti en verse chocolademousse als dessert.
Dag 3: salade nicoise als voorgerecht, zalm met pasta en prei en een uitstekend dessert bestaande uit pap met daarin gecarameliseerd opgeklopt eiwit.
 Drank neem je zelf en schrijf je op je fiche. Er is bruin bier van 6,5% (2,5 euro), duitse pils van 4,2% of witbier van 5,4% en alle soorten frisdrank (1,5 euro). Er is wijn van het vat; zowel wit, rood als rosé. De witte en de rode zijn heel lekker, rosé drink ik niet. De wijn neem je per glas of in een karaf van ¼, ½ of een hele liter. Je betaalt….10 euro voor een liter.
 Je betaalt 50 euro per dag voor het slapen, het ontbijt en het avondeten.
Dus mijn conclusie: zeker een aanrader als je naar hier komt.       
 Dag 4: zaterdag 12 mei
Af en toe wat licht gedruppel op de velux….Wat een contrast met het weer van de voorbije 2 dagen. Gelukkig geven ze al snel droog weer. Maar zo’n temperatuurverschil; gisteren 28%, vandaag nog amper 12 graden. Om 10 u stopt het met regenen. Om 11u hop de fiets op. Het is echt fris.
Weeral direct de col de la croix op, nu volledig tot het einde. In mijn verslag van onze koninginnerit en over de rit van gisteren had ik het over 3km klimmen aan 5% en 150 hoogtemeters. Waar ik het heb gehaald weet ik niet, maar het is wel degelijk 11 km waarvan er hier en daar een kilometer bergaf tussen zit. In totaal zeker 7 km klimmen en 350 hoogtemeters. Dat brengt ons totaal voor donderdag op 59 km klimmen van de 200 die we gedaan hebben en 3160 hoogtemeters.
Dan even dalen, de weg over en daar beginnen we opnieuw aan de ballon de servance; 10,2 kilometer aan 4,7% met 8,3% maximum voor 479 hoogtemeters. Donderdag hebben we die ook gedaan. Dit betekent eigenlijk dat we vanaf de herberg van onze eerste 21 km maar liefst 17 km bergop fietsen….Nu; gelukkig zijn de benen een stuk frisser dan gisteren.
 We moesten opnieuw over de ballon de servance omdat we de slotklim van de 7e rit in de tour van dit jaar eens wilden aanvoelen. En gevoeld hebben we hem. Na de servance daal je 12 kilometer om dan onmiddellijk die slotklim; plancher de belles filles, op te rijden. Het platform van de mooie meiden…..Mooie meiden heb ik er niet gezien en eraan gedacht heb ik ook al niet. Een zeer zwaar geval; in 5,5 km overwin je maar liefst 489 hoogtemeters. 8,2% gemiddeld met 13,6 maximum. Boven kan je niets anders doen dan je kar draaien en terug omlaag rijden want het loopt dood. De laatste kilometer van de klim is niets, je daalt 500 meter en gaat dan nog 500 meter aan 5% omhoog. Dat zegt genoeg over de eerste 4 kilometer; die zijn echt loodzwaar. Constant stukken tussen 10 en 13%.
Ik vraag me wel af waar ze in de ronde al die bussen en ander gedoe zullen zetten. Boven op de top is er wel een grote parking van een restaurant of iets wat daar op lijkt, maar echt veel plaats is er niet. En terug beneden zit je op een baan die niet echt breed is en eigenlijk het laatste stuk afdaling van de ballon de servance is. Een 2-tal kilometer verder heb je het dorp plancher-les-mines. Een godvergeten niemendalletje met 50 huizen of zo; maar ja, er zijn wel 2 marktpleintjes….
 Onze laatste 70 kilometer in de vogezen zijn niet meer zwaar; kan ook niet anders, ons lichaam is stillekes op aan het geraken. Nog een colletje van 3 km aan 5% gemiddeld en dan de slotklim naar de herberg, maar ditmaal van de andere zijde.
 Vandaag dus 101 km gefietst waarvan 29 bergop en toch meer dan 1600 hoogtemeters.
 Met een zucht van verluchting zetten we ons stalen ros aan de kant, het is zeer mooi geweest maar “assez est assez”. Nog een paar pintjes, nog wat lekkere wijn bij ons “laatste avondmaal” (misschien maken ze er ook wel een mooi schilderij van; alleen zie ik hier niet direct een Leonardo Da Vinci rondlopen…) en dan een welverdiende en zalige nachtrust en ons vogezenverhaal zit erop. Misschien volgt er volgend jaar een epiloog met heel wat stuurkens erbij….
 Ik heb ervan genoten maar zal toch ook blij zijn om morgen terug in mijn vertrouwde omgeving te zijn en zodoende mijn ega eens goed tegen mijn gillé te kunnen trekken.
Vive la france; vive le vélo.

Friday, May 11, 2012

 

Herinnering aan een juweel van een mama


Verschillende 'Stuurkens' waren vandaag aanwezig op de plechtige uitvaart van de moeder van Marleen & André. Veel sterkte aan de familie.



 

Johan - afzien én genieten in de Vogezen



Dagboek van een herdershond.

Dag 1
Leven als god in Frankrijk. Ik kan dit begrijpen na amper een zestal uren hier. Toen ik tussen 18u en 19u buiten op terras zat met zo’n kleine 20 graden, een lekker zonnetje en een pelforth brune voelde ik me hemels. Daarbij is het hier nu nog enorm kalm, geen schoolvakanties en enkel een 8-tal fietsers in een plek waar 40 man kunnen logeren. Ik zat daar gedurende een kwartier moederziel alleen op dat terras met zicht op een stukje vogezen. Het enige wat ik hoorde waren de vogels en hier en daar en hond. Voor de rest was ik alleen op de wereld met een prachtige natuur, hemels.

Die pelforth is trouwens is een franse bruine leffe. Normaal drink ik blond maar hier is er geen blond van dat niveau. Wel gewone pils en witbier. Maar het heeft me wel gesmaakt, ik denk dat alles hier smaakt.

Het begon vandaag allemaal wat minder. Om 4u uit bed, om 5u mijn neef gaan halen en de autostrade op. Watergieten de eerste 20 km, watergladheid; 80 per uur nog rijden. Maar nadien was het droog rijden. Heel vlot zelfs, om 6u over de ring gevlogen. Bij het binnenrijden van Luxemburg plots file. Logisch ook gezien we amper 30 km door Luxemburg moesten en we voorbij Luxemburg stad moesten in spitstijd. Alles viel nogal mee; in een goed half uur waren we in la douce france. Daarna no more problems, vlot doorrijden tot op 4 kilometer van eindbestemming en dan amper 4 km regionale baantjes.

1e pluspunt: herberg amper 4 kilometer van autostrade.

2e pluspunt: De herberg zelf straalt gezelligheid uit. De eigenaars zijn super. Ietwat ouderwets maar alles zeer proper en verzorgd. Douches waar je perfect de temperatuur van het water kan regelen. Leuke ruime kamer en ruime eenpersoonsbedden.

Om 13u onder een zwaar bewolkte dreigende hemel vertrokken voor een eerste rit. We dalen af naar het dorp, ouderwetse huizen in allerlei eigenaardige kleurcombinaties; het merendeel met antennes op het dak. We zijn echter een paar minuten sprakeloos door de echt overweldigende prachtige omgeving die in schril contrast staat met de troosteloze huizen va het dorp. Je ziet tientallen cols die allemaal baden in het groen.

Na een tiental kilometer beginnen we aan onze eerste col; de col Morbieux. 5 km klimmen aan 6% gemiddeld en 8% maximum tot op 790 meter hoogte (260 hoogtemeters). Onze 2e klim ligt een 15-tal kilometer verderop; col de la vierge, bijgevolg heb ik geleerd hoe moeilijk het is om een maagd te veroveren….7,3 km; 5,8% gemiddeld en 10% maximum. Boven op de top is het echter iet gedaan, wij moeten naar rechts verder omhoog om de laatse 5 kilometer van de grand ventron te bedwingen. We hebben in totaal 12,5 km geklommen en zitten op 1200 meter hoogte. In totaal 600 hoogtemeters. Intussen is het aan het watergieten. Druipnat 10 km dalen, koud man. We beslissen dan ook om in te korten van 110 naar 80km. Voor de slotklim naar de herberg nog de col du menil over, 3,5 km, 3% gemiddeld en 106 hoogtemeters; een niemendalletje dus. Tenslotte de slotklim naar de herberg; le mont de fourche. Deze is 4km lang aan 4,9% en 198 hoogtemeters. Samengevat: 80 km gereden, 25 km bergop en 1164 hoogtemeters.

3e pluspunt: het avondeten was fantastisch en de wijn van het vat nog fantastischer…Ook het ontbijt is super.
 
Dag 2 : koninginnerit….

160 km op het programma met 7 cols waaronder les trois ballon: ballon de servance, ballon d’alsace en le grand ballon. 160 km is meer dan genoeg want je gemiddelde bedraagt amper 22-23 hebben we intussen geleerd. Stralend weer nu, bij de start om 9u al 18% en het evolueert naar 25% en meer.

Van bij de start direct bergop voor 3 kilometer  aan 5% en 150 hoogtemeters (col de la croix). Dan dalen, de weg over en daar begint de ballon de servance; 10,2 kilometer aan 4,7% met 8,3% maximum voor 479 hoogtemeters. Leuke klim, laatste anderhalve kilometer wel aan 8% gemiddeld. Een 15-tal kilometer verder beginnen we aan de roemrijke ballons d’alsace. 11,5 kilometer, 5,10% gemiddeld en 10% maximum voor 678 hoogtemeters. Heerlijke gelijkmatige klim. Schitterende afdaling waarin je nauwelijks hoeft te remmen. De volgende is een makkie, col de bussan; 3 km aan 4,5% gemiddeld voor 145 hoogtemeters. 25 km verder “le grand ballon”; 16 kilometer klimmen, 5,6% gemiddeld en 8,5 maximum voor 1072 hoogtemeters. Het loopt lekker, leuk ritme te pakken aan 12 tot 14 per uur tot…..km 12. De laatste 4 km zijn constant 7 tot 8,5%. Ik ken nu de term “zwalpende renners” letterlijk en figuurlijk. Ik sleur me naar boven aan amper 7 à 8 per uur. Liters vocht druipen van mijn kop. Op 1328 meter hoogte kan ik eindelijk mijn calvarietocht beêindigen. De beloning is er wel, een heerlijke cola op een terras met eindeloze vergezichten. 5 km blijven we op een plateau rijden om dan 18 km naar beneden te suizen. Na een 5-tal vlakke kilometers beginnen we al veel minder enthousiast aan de col d’oderen; 7 km aan 3,4% gemiddeld met 6 maximum voor 238 hoogtemeters. Afdalen en richting slotklim; denken we…..Helaas rijden we verkeerd. Resultaat 40 km extra en pas om 20u binnen met 200 km in de benen. De slotklim van 4 km was één echte lijdensweg. Stikkapot waren we, het heeft anderhalf uur geduurd voor ik gerecupereerd was. Toch was de wijn van het vat weer superlekker……Om 22u30 omgevallen als een blok.

Samengevat, 200 km gereden, 55 km bergop met 2960 hoogtemeters.  
Johan






Sunday, May 06, 2012

 

Droevig bericht


Beste Stuurkens,
we melden jullie het overlijden van de moeder van Marleen Van Eetvelde.
Langs deze weg bieden we André en Marleen onze innige deelneming aan.
De viering en teraardebestelling heeft plaats te Zele Heikant op vrijdag 11 mei 2012 om 10u30. Hierbij het overlijdensbericht.
 
 



 

De 2de ploeg naar Wieze


Terwijl de A's naar Flobecq bollen, wordt het voor de B's een ritje Wieze. Met negen waaronder nieuw Stuurken Robin - een basketter met stevige kuiten - gaat het via Berlare naar Schoonaarde. Wind pal op de neus met een schamele 12°C doen het een herfstrit lijken. Er wordt een mooie snelheid aangehouden richting Wieze, en er volgt een stijgend stukje. In Meldert gaan we rechtsaf over de Kokerijstraat met een mooi fietspad, maar de liefhebbers kunnen evengoed kiezen voor de kasseistrook en dat blijkt een lange te zijn. Een halve vrijaf waarin goed wordt doorgegeven en Mon toont waarom hij de wegkapitein is.




Even uitpuffen na de lange strook, om dan licht glooiend richting Aalst te fietsen. Daar is het wat draaien en keren, via Lede gaat het naar een stop in Uitbergen. Wat bijtanken en terug de fiets op. Het is koud, en de pas wordt er stevig ingezet voor een laatste rondje van 30 km. Langs de Schelde staat de wind terug stevig en het is stil. Mon & André verzetten stevig kopwerk en nemen het hele deel voor hun rekening. 
Weg van de dijk wordt het terug wat rustiger en kan er uitgeblazen worden, maar langs de E17 in de open vlakte is het terug stoempen. Na een kleine 85km zit het erop zonder één platte band, dat was al even geleden.
Groeten, Jochen