Thursday, May 31, 2012
Jochen overleeft de 'Planches des belles filles' in de Vogezen
ontvangen verslag van Jochen :
"bij deze kan ik meer dan beamen wat Johan reeds had geschreven: La Haute Fourche is een heel geschikte sfeervolle plek. Wij zaten in een gîte (La Lorraine), ouderwets maar correct en vooral ruim. De centrale ruimtes zijn in de herberg met een heel gezellige bar, prachtig buitenterras, uitgebreid & lekker ontbijt, vriendelijk onthaal. Er lopen ook wel twee honden rond, maar het zijn doodbrave beesten en in de eetruimte komen ze niet.
"bij deze kan ik meer dan beamen wat Johan reeds had geschreven: La Haute Fourche is een heel geschikte sfeervolle plek. Wij zaten in een gîte (La Lorraine), ouderwets maar correct en vooral ruim. De centrale ruimtes zijn in de herberg met een heel gezellige bar, prachtig buitenterras, uitgebreid & lekker ontbijt, vriendelijk onthaal. Er lopen ook wel twee honden rond, maar het zijn doodbrave beesten en in de eetruimte komen ze niet.
Wij zijn er maar twee volle dagen geweest,
vrijdagnacht toegekomen en maandagochtend weg, de ritten waren zaterdag en
zondag. Het is de 'B' versie van Johan, ook daar trekken we het Stuurken concept
door :) Zaterdag de tocht van de Duizend Meren, schitterende tocht en zeker bij
die stralende zon. Halfweg een mooie taverne gevonden om iets te eten en
drinken...had beter het verslag van Johan nog eens gelezen, want de fun zat in
de staart, het laatste deel was hoofdzakelijk klimmen waar het voordien vooral
golvend was. De rit was een kleine 70 km, een 900 hoogtemeters en we haalden een
22,5 gemiddeld - voor een B zeker te doen. In het allerlaatste deel ging er wel
eentje stevig onderuit bij de afdaling, heel wat schaafwonden, geblutste helm en
wiel in de prak. Perfect geholpen door de gastheer die met hem bij een
fietsenmaker is gereden, nieuw wiel erop en terug paraat voor de volgende rit.
Na de rit uitgeblazen aan het zwembad met een bruine Pelforth (enfin, een paar)
en de dag afgesloten met een lekker driegangenmenu in de herberg.
Zondag stond de tourrit op het programma - wij hebben wel eerste Planche des belles filles gedaan. Gelukkig was er eerst een lange aanloop om op te warmen voor we er waren, met al wat stukken op en af. Valt die Planche tegen, de moed zinkt al in je schoenen als je achter de hoek draait en plots dat mooi nieuwe asfalt ziet...stijl omhoog. Het begin is een echte verschrikking, zeker met de zon op je bol. Plots muisstil in de groep, krakende kettingen, pogingen tot bijschakelen en moeten vaststellen dat nu al het kleinste verzet opligt, tasten naar de drinkbus...eens die eerste strook voorbij, gelukkig even kort een recup maar echt uitrusten zit er niet in behalve als je bijna aan de top bent. Daar kan je enkel terugdraaien, en heb je het plezier van af te dalen. Ons even misreden bij het naar beneden komen, blijkbaar moet je direct de ballon de severance op, kwestie van voldoende kilometers te doen zijn we eerste de andere kant nog eens uitgereden. De severance is minder stijl, maar een pak langer met het moeilijkste deel middenin. Als B'ke heb je dan al veel cartouchen verschoten, dus het was echt sleuren en slepen naar de top...waar eigenlijk niks te zien is, dat viel wel tegen. Gelukkig is de weg ernaar toe wel mooi tussen de bomen, gesteld dat je het plezier ervan nog inziet. Voorbij denk je dan, maar dan valt het toch nog wat tegen retour naar La Haute Fourche, ook daar nog een paar klimmetjes, maar die vind je dan eigelijk maar peanuts meer. Traag gaat ook :) Heel andere cijfers: Goeie 100km, dikke 1800 hoogtemeters en gemiddeld 20 km/h. Net te doen voor een B (zonder triple), maar volgende keer toch maar meer trainen vooraf. De dag wel prachtig kunnen afsluiten met een barbecue aan de gîte, bijhorend kampvuur en wijn, véél wijn.
Een aanrader, zeker weten! "
Jochen.