Sunday, April 29, 2012
29-04-2012 - Onze B-ploeg naar Koewacht
Tien B Stuurkens vertrekken om 8h met goede moed.
Denny test eens de benen na zijn recente val, Theo heeft er deze week al een 200
trainingskilometers opzitten. Het tempo wordt rustig opgedreven tot een gezapige
28km/h. Na een uurtje krijgen we een regenbui over ons heen, miezerige regen
maar het is gelukkig niet te koud. Dat neem je er dan maar bij in ons Noordzee
landje. 
Een mooie route, die ons over de Nederlandse grens
brengt, maar niet na een plasstop die blijkbaar aanstekelijk werkt - of komt het
door de regen? We passeren een finish die net wordt opgezet, wielerwedstrijd in
de namiddag. Twee vrijbuiters rijden de hele tijd achter de Stuurkens aan, een
goed groepje om volgen precies! En dan een eerste keer plat - en er volgen er
nog. De kenners wijten het aan het vuil dat in die regen aan de banden blijft
kleven. 
Eens Stekene voorbij volgt een korte pauze om wat
vocht te tanken en dan terug via Daknam. De eerste Stuurkens draaien af, hetzij
voor een douche, hetzij om tijdig in de café te zijn. De andere Stuurkens gaan
voor nog een tourke bij met een pittig spurtje op een brug over de E17, waarbij
we ondertussen de bus van Radioshack-Nissan-Trek onder ons zien doorrijden. En
dan...de laatste keer plat, in totaal 4x vandaag.
De familie Van Acker heeft het niet getroffen, 3x in totaal. Iedereen heeft het
gehad met de pech, en we keren terug naar de uitvalsbasis. Ondanks de regen en
de pech, fijne sfeer in de groep en goed gelachen!
In bijlage de foto's en GPS route zij het met een
onderbreking (was vergeten aan te zetten na de stop).
Groeten, Jochen
La Philippe Gilbert Classic 2012
28 april 2012 – La Philippe Gilbert Classic
Vier Stuurkens hebben rendez-vous de avond voordien in een klein antieken bed
& breakfast in Spa.
Ze brengen samen ’n gezellige avond door en
eten ’n lekkere spaghetty in een restaurantje. Daarna nog ’n
slaapmutsje en ..knorren...
’s Morgens om 05:20 uur de wekker. ’n Goe
ontbijt, de fietsen op de auto en 18 km verder staan we in Aywaille. De
temperaturen zijn heel zacht, ideaal weer.
Bij het klaarmaken van de fietsen heeft Peter
een probleemken aan zijn elektrische versnelling. Lichte paniek, maar na een
bezoek aan een mecanicien van een stand van Shimano, is het heuvel hersteld.
De eerste 50 km bevatten ACHT hellingen, en
die zijn niet van de poes ! Onbekende namen, maar met verschillende keren een max percentage boven
de 17%... tot zelfs eens 23% oerlastig. Onze westvlaming Johan trapt in de
boter… dat zien we allemaal. Johan keert regelmatig terug om Maurits bij te
staan op de moeilijke stukken.
De eerste bevoorrading op 47 km, en die komt
niets te vroeg. Bananen, honing en peperkoek naar binnen. Plots klinkt er
applaus en luide kreten : onze grote kampioen Philippe arriveert in zijn
Belgische kampioenentrui. Hij is iets achter ons, maar Phil heeft nog werk dit
jaar, én dat weet hij. Een héél ontspannen en sympathieke Philippe begeeft zich
onder de massa, en maakt praatjes met alleman… We maken er ook gebruik van om
een historisch fotootje te maken.
Na de bevoorrading laten we Philippe maar
wijselijk rijden.
Daarna gaat het vliegensvlug richting Nederland.
We vliegen Valkenburg binnen tegen 52/u op een dalende strook. Hier peddelen we
gezwind op de Cauberg naar
boven.
Er staat nogal wat wind in de Limburgse
velden. Drie Stuurkens malen rond met flinke aflossingsbeurten aan een goed
tempo van 30/u. Het 4de Stuurken blijft in de wielen zitten, maar
daar is hij al heel content mee.
Op km 148, na nog vier kuitenbijters verorberd
te hebben, komt de beruchte Muur van
Hoei.
Hier verschiet onzen André, alias ‘Phil’, een
serieuze cartouche. Hij verrast Johan, maar ervaren André mag hier winnen… het
is trouwens de 11de beklimming van deze muur voor André. Peter
blijft bij Maurits op de Muur om hem aan te moedigen. Heel voorzichtig aan de
uiterste kant van de fameuze gekende bocht…Oef… oef oef pfff… alle Stuurkens geraken
boven…
Dan komt een lange zachte klim van 4 km – cote
de Xhoris. Hier doen we het rustig aan, want we beseffen : op km 199 wacht de “La Redoute”. Twee stroken van
20%, om van te huiveren. We zien hier en daar een toerist geparkeerd staan met
krampen. Peter gaat voluit op de beklimming. André en Johan zijn al wat
voorzichtiger. En als laatste volgt Maurits, die zit de meters af te tellen
tegen 8km/u… maar nie pleuen ! Bloed, zweet en tranen, kost het, maar …even
later …. Na lange minuten rijden met een hartslag dichtbij 180, maakt zich een
grote innerlijke tevredenheid van ons
meester ! Joepie… yes, we made it !!!
18 hellingen hebben we in de beentjes - 209
km met 2900 hoogtemeters.
Dit pakken ze ons nie
meer af.
“Bedankt mannen,
ik heb de ganse dag moeten doseren, én zonder jullie was dat nie gelukt. Verscheidene keren bijna gestorven, maar toch leef ik nog”
Maurits
Alle foto's op www.facebook.com/stuurkenSaturday, April 28, 2012
Phil Gilbert Classic 2012
Friday, April 27, 2012
Nog twee maand... aftellen naar de Ventoux !
Sunday, April 22, 2012
Zondag 22 april 2012 - Herzele
Zondag 22 april 2012
Het weer blijft kwakkelen. Ondanks de dreigende onweerswolken staan 23 Stuurkens toch vertrekkensklaar. De B’s richting Wachtebeke, de A’s richting Herzele.
Het weer blijft kwakkelen. Ondanks de dreigende onweerswolken staan 23 Stuurkens toch vertrekkensklaar. De B’s richting Wachtebeke, de A’s richting Herzele.
Peter en Dirk trekken
de meute via Ressegem en Woubrechtegem naar Herzele. Een nogal
heuvelachtige én pittige rit… niet
altijd gemakkelijk voor bepaalde Stuurkens.
Een nijdige
westenwind maakt het niet makkelijk om het tempo aan te houden.
…én dan die venijnige
klim op de ouwe roze spoorwegbaan
richting Houtem… én die mannen houden 30/uur aan… ppfff…
Onze kopmannen blozen
als krieken… ;-)))… bedankt jongens !
Op de markt in Houtem
houden we ne stop ; ’n banaan en ne koek, doet deugd…
Een goe tempo rond 35/u met de
wind in de rug naar huis…
We hebben gene kou
meer… iedereen heeft wel genoten… én dat
is het belangrijkste…
80 km op de teller ; 30.4/uur
gemiddeld, én met één platte band van Joris.
Franse krant Le Petit Parisien, 12 juli 1924 :
Franse krant Le Petit Parisien, 12 juli 1924 :
“Bij het klimmen van de Izoard
leek het of ze niet meer bezig waren hun trappers naar beneden te duwen, maar
dikke bomen te ontwortelen. Ze trokken uit alle macht aan iets onzichtbaars dat
in de grond verstopt zat, maar het kwam nooit te voorschijn.”
(de moeite om te lezen-zoek
eens op ‘google’ : schrijver Albert
Londres-bekende Franse journalist, schreef lyrische verhalen over de
Tour)
Maurits
Thursday, April 19, 2012
Mijmeringen van een Westvlaming
Vandaag had ik; ideaal een goede week voor la phillippe gilbert, een training gepland van 120 tot 170 km. Dit was afhankelijk van met hoeveel we waren en de omstandigheden. Daar ik altijd mijn trainingen doe zoals vooropgesteld; tenzij er een meter sneeuw ligt of dat het spiegelglad is, ben ik dus gaan trainen.
Helaas; mijn trainingsmakkers lieten het afweten, komaan zeg; een kleine 5 beaufort wind en wat regen, gedonder en hagel, veel is daar toch niet aan. Ik dus alleen op weg...
Ik heb langs de kust gereden tot vooraan in Frankrijk en dan een beetje de moeren in (hoe dom kan je zijn; daar heeft de wind volledig vrij spel - cfr gent -wevelgem) om zo wat het binnenland in te rijden om dan volledig wind in de rug richting kust te rijden. Plaatsen als Bray-dune, houtem, bulskamp, booitshoeke en keiem zeggen je waarschijnlijk niet veel en laat dat maar zo; zeker als de wind uit zuid tot zuidwest komt. Gelukkig heb ik maar enkele kleine regenbuien gehad en één zware hagelbui. Tot mijn grote verwondering heb ik niet één, maar dan ook niet één medefietser ontmoet.....
Ik heb het gelaten bij 120 km en bij de vaststelling dat ik toch niet echt normaal ben; ik heb immers echt genoten van mijn rit in soms hectische omstandigheden... De mensen die onbezorgd hun jeugd hebben doorgemaakt en kommerloos door het leven gaan; wees dankbaar en weet dat er veel anderen zijn. Diegene die het moeilijk hebben gehad of hebben; ga vooruit en laat je niet vloeren; je maakt je leven vroeg of laat zelf. Bepaal zelf je geluk. Je altijd wegsteken achter vroeger heeft geen zin.
mvg, Johan
Monday, April 16, 2012
6de rit - Eerste keer naar de heuvels
Bij aankomst zondagmorgen om 8u30 was de reporter van dienst toch
verrast van de talrijke opkomst ondanks de stevige wind en de frisse 4 a 5 gr. Een pelotonnetje van 19 stuurkens vertrok voor de
1é keer dit seizoen voor een licht heuvelachtig parcours. De andere 8 stuurkens hielden het bij een plat ritje naar het noorden.
Het parcours uitgestippeld door “ Gilberken “ alias André Piette,
was mede door de wind toch nog een stuk lastiger geworden. Ondergetekende reporter van dienst trok samen met “Gilberken “ de
meute op gang. Direkt toch een stevige draf van +- 30 km/h.
Na een 20 tal km de enige vrijaf naar de Betsberg . Dirk VP ( voor de
weinige keren geen kopman ) trok de vrijaf op gang en
plofte iedereen die meewou direkt op zijne limiet !! Met een stevige zijwind
op een lichtoplopend parcours richting Betsberg gaat het richting 46 a 47 km/u !!! Het kraakte zowaar bijna bij iedereen die in Dirk zijn wiel zat. Na
een laatste ferme cartouche kwam Dirk als 1é boven op de bult van Melle. Daarna trekken de kopmannen stevig door richting
ST-Lievenshoutem en Woubrechteghem.
De constante snelheid van boven de 30 op een goed glooiend parcours
deed blijkbaar bij velen de benen gloeiend aanvoelen. Een korte stop in Woubrechteghem was welgekomen alvorens met de wind
pal op de neus richting Overmere te scheuren !! De stevige wind deed de kopmannen de stuurbeugel onderaan vast te
nemen om toch het tempo te kunnen houden. Met een gemiddelde van om en bij de 29,5 km/u reden we Overmere
binnen. Een stevige training , dit 1é heuvelachtige ritje ..jaja ook
de kopmannen van dienst voelden de benen meer dan gloeien bij aankomst
aan cafe de Parking. Volgende week min of meer hetzelfde recept maar vanuit een andere invalshoek !! En nu hopen
dat de wind iets minder van de partij is .
Sportieve groeten
Reporter van dienst
Peter
Friday, April 13, 2012
Sunday, April 08, 2012
Mijmeringen van Johan
Tom, dom, wat doe je nu; toch niet zo dom blijkbaar; uiteindelijk gewoon de besten en gewoon op intuïetie gekoerst.... Das het schoonst van al; niet nadenken, geven. Als da ons nie motiveert voor de rest van het seizoen.
Vanmorgen echt genoten, was blij dat ik op kop mocht rijden; doe ik zeer graag. Vlak maar toch echt mooi parcours.
Wiileke, inderdaad; waar is de tijd dat ik verliefd was op haar bloedmooi lijf. Alles is dus vergankelijk; ook wij, vandaar profiteren zolang we nog goed kunnen stoempen en er ook nog redelijk goed uit zien.
Tot binnenkort.
Johan
5de rit - Mira
Miraroute zondag 08 april 2012
Verscheidene Stuurkens op Paasvakantie..;-)…maar toch nog velen paraat ! 26 man geteld, waaronder twee gelegenheidsrijders.
Verscheidene Stuurkens op Paasvakantie..;-)…maar toch nog velen paraat ! 26 man geteld, waaronder twee gelegenheidsrijders.
De
Mira route - genoemd naar de gekende
Nederlandse actrice Willeke Van Ammelrooj…die deze week 68 kaarsjes heeft uitgeblazen…jammer hé zeg…
;-))
Plezant om rijden ; geen verkeer, goede asfalt… soms…, talrijke
horecazaken verspreid over het volledige parcours, maar de meeste zijn niet
open… ;-)
Een paar kilometer vrijaf…boven de 42/uur …plezant…maar ook wel gevaarlijk om in grote groep zo’n snelheid aan te houden…
geen enkel Stuurken haakt af… goed hé zeg…;-)
We hebben 75 km op de teller ; een goede 30.8/uur, én met twee platte banden van Paul en Dirk.
Volgende zondag gaan we de heuvels opzoeken….
Een paar kilometer vrijaf…boven de 42/uur …plezant…maar ook wel gevaarlijk om in grote groep zo’n snelheid aan te houden…
geen enkel Stuurken haakt af… goed hé zeg…;-)
We hebben 75 km op de teller ; een goede 30.8/uur, én met twee platte banden van Paul en Dirk.
Volgende zondag gaan we de heuvels opzoeken….
Alle foto's van de MIRA route: 2012-04-08
wtc
Wielergeschiedenis : de eerste Belgische tourwinnaar (1912) Odiel Defraye, geschetst door zijn broer Cyriel : “Je kon op de rug van Odiel een volle pint zetten, zo gelijkmatig fietste hij. Maar of hij die pint lang zou hebben laten staan, is een andere zaak.”
Wielergeschiedenis : de eerste Belgische tourwinnaar (1912) Odiel Defraye, geschetst door zijn broer Cyriel : “Je kon op de rug van Odiel een volle pint zetten, zo gelijkmatig fietste hij. Maar of hij die pint lang zou hebben laten staan, is een andere zaak.”
Saturday, April 07, 2012
Onze westvlaming...gene gewonen...
Ik ben in oostende geboren en leef hier al 45 jaar, maar ik heb gemerkt in de 10 jaar oudenaarde en nu in overmere dat ik qua mentaliteit eigenlijk veel meer "oostvlaming" ben. Wat dat precies betekent is moeilijk te verklaren; noem het buikgevoel. Allemaal iets spontaner, losser, socialer, minder serieus of ik weet niet wat eigenlijk; maar daar komt het ergens op neer. Ook het feit dat mijn hartje openbloeit en ik een gelukzalig gevoel krijg als ik ook maar; zelfs zonder fiets, in de buurt kom van de zwalm en de vlaamse ardennen. Het zien van het glooiende landschap is al genoeg. Als ik dan op de smalle oervlaamse baantjes rij, de hellingen en de kasseien kan voelen, de schuin oplopende weiden zie met koeien die hoogstwaarschijnlijk aan de ene kant kortere poten hebben dan aan de andere kant; dan word ik heel stil en zelfs emotioneel en dan krijg ik een drive en "stoemp" ik maar door terwijl ik nooit het gevoel heb moe te worden.
Wednesday, April 04, 2012
ronde van vlaanderen 2012
Sunday, April 01, 2012
AXEL HULST 01 APRIL 2012
Nogal koud met een heerlijke heldere hemel.Vandaag twee heel mooie plaatsen in Zeeland. Axel en Hulst.
26 Stuurkens zijn aanwezig. Die kou is snel weg, want er wordt stevig doorgetrokken vooraan !
Slechts één lekke band, ditmaal kopman Dirk.
Een mooie vrijaf vandaag tussen de Nederlandse polders…maar… wat duurt 8 km toch lang… de laatste kms zijn slechts vier sterke Stuurkens nog bekwaam om een aflossingsbeurt over te nemen. De rest zit een beetje op het tandvlees, en blij om toch nog in de wielen te kunnen zitten…;-)
Daarna ne welverdiende korte stop in Stekene. Op de terugweg gaat het niet meer onder de 34/u… en niemand die klaagt… onze Stuurkens zijn allemaal zo goed in het begin van het seizoen ; dat belooft !!
Om 11:30 uur lopen we binnen. Er staan 80 km op de teller. Het gemiddelde is 31.3/uur. Toch wel een flinke snelheid…natuurlijk vooral de verdienste van onze kopmannen. Een mooie fietsdag ! …en nu kijken naar de ronde !
Volgende week de ‘Mira’ route.
Op de foto : een zeer trotse Peter met zijn nieuwe beauty - andere foto’s – klik : 2012-04-01 axel hulst
“Een voetballer die valt, roept
op zijn moeder. Een wielrenner die op de grond ligt, roept om zijn
fiets”
Gerrie
Knetemann (1951-2004)