WTC 't Stuurken

Leve de kust...en een klein beetje levenservaring.
Vandaag had ik; ideaal een goede week voor la phillippe gilbert, een training gepland van 120 tot 170 km. Dit was afhankelijk van met hoeveel we waren en de omstandigheden. Daar ik altijd mijn trainingen doe zoals vooropgesteld; tenzij er een meter sneeuw ligt of dat het spiegelglad is, ben ik dus gaan trainen.
Helaas; mijn trainingsmakkers lieten het afweten, komaan zeg; een kleine 5 beaufort wind en wat regen, gedonder en hagel, veel is daar toch niet aan. Ik dus alleen op weg...
Ik heb langs de kust gereden tot vooraan in Frankrijk en dan een beetje de moeren in (hoe dom kan je zijn; daar heeft de wind volledig vrij spel - cfr gent -wevelgem) om zo wat het binnenland in te rijden om dan volledig wind in de rug richting kust te rijden. Plaatsen als Bray-dune, houtem, bulskamp, booitshoeke en keiem zeggen je waarschijnlijk niet veel en laat dat maar zo; zeker als de wind uit zuid tot zuidwest komt. Gelukkig heb ik maar enkele kleine regenbuien gehad en één zware hagelbui. Tot mijn grote verwondering heb ik niet één, maar dan ook niet één medefietser ontmoet.....
Ik heb het gelaten bij 120 km en bij de vaststelling dat ik toch niet echt normaal ben; ik heb immers echt genoten van mijn rit in soms hectische omstandigheden... De mensen die onbezorgd hun jeugd hebben doorgemaakt en kommerloos door het leven gaan; wees dankbaar en weet dat er veel anderen zijn. Diegene die het moeilijk hebben gehad of hebben; ga vooruit en laat je niet vloeren; je maakt je leven vroeg of laat zelf. Bepaal zelf je geluk. Je altijd wegsteken achter vroeger heeft geen zin.
mvg, Johan