Monday, July 30, 2007
Ritverslag 22 juli - Laureaat
Van uw blogger ter plaatse, Vincent:
"Met een kleine 20 stonden we te wachten aan de Fina op deze mooie doch vrij frisse zondagochtend. Tussen haakjes: nu Denny de laatste resten tankstation opgeruimd heeft zal ik vanaf heden deze geuzennaam niet meer gebruiken. Met een kleine 20 stonden we dus te wachten aan café Parking. Wegens Gentse (feesten) verplichtingen had uw webmaster de vorige rit noodgedwongen moeten passen waardoor de schrik hem rond het hart sloeg bij het stevige starttempo. Het zou een rit van 100 km met drie (Vlaamsardeense) cols worden, dus tijd was er niet te verliezen. Toen we het heuvelland bereikten werd er aan de kop nog een stevige snok gegeven waardoor enkele leden te ver achter geraakten. Efkes tijd voor bezinning bij de kopmannen en een kleine tempoverlaging. In de ogen van mijn fietsbuurman Davy B - zijn stalen ros stond 5 maand op stal - las ik niets anders dan pure dankbaarheid (een sentiment dat ik overigens volledig deelde).
Zowel de Volkegem als de Vlaamse Ardennendreef zijn niet dé kuitenbijters type Muur of Koppenberg maar na 45 km tegen stevig gemiddelde zorgen ze toch voor het nodige zweet en zuur. Ik zat ver achteraan te sterven dus heb niet gezien wie eerst bovenkwam maar ik meen te mogen stellen dat Geert VP nog steeds de Stuurkens-bolletjestrui draagt. Na een lange afdaling (enkele leden haalden snelheden van 70/u) gestopt in ons trouwe café in het centrum van een dorpje waarvan ik de naam vergeten ben. Geen bier maar cola en rijsttaart voor ondergetekende, een teken dat het lastig was. Na de stop in sneltreinvaart richting Overmere. De ondertussen klassiek geworden 'dijkvrijaf' werd afgewerkt aan een hels tempo (> 40 km/u), aangedreven door onze kopmotoren Dirk en Peter. Aangekomen in de Fina - euh sorry - Parking nog kunnen genieten van de laatste zonnestralen op het terras. Ondanks de dopingschandalen uit de Tour hebben wij vandaag bewezen dat we met een volle bidon water en wat druivensuiker ook stevig vooruit kunnen gaan. Tot volgende week!"
"Met een kleine 20 stonden we te wachten aan de Fina op deze mooie doch vrij frisse zondagochtend. Tussen haakjes: nu Denny de laatste resten tankstation opgeruimd heeft zal ik vanaf heden deze geuzennaam niet meer gebruiken. Met een kleine 20 stonden we dus te wachten aan café Parking. Wegens Gentse (feesten) verplichtingen had uw webmaster de vorige rit noodgedwongen moeten passen waardoor de schrik hem rond het hart sloeg bij het stevige starttempo. Het zou een rit van 100 km met drie (Vlaamsardeense) cols worden, dus tijd was er niet te verliezen. Toen we het heuvelland bereikten werd er aan de kop nog een stevige snok gegeven waardoor enkele leden te ver achter geraakten. Efkes tijd voor bezinning bij de kopmannen en een kleine tempoverlaging. In de ogen van mijn fietsbuurman Davy B - zijn stalen ros stond 5 maand op stal - las ik niets anders dan pure dankbaarheid (een sentiment dat ik overigens volledig deelde).
Zowel de Volkegem als de Vlaamse Ardennendreef zijn niet dé kuitenbijters type Muur of Koppenberg maar na 45 km tegen stevig gemiddelde zorgen ze toch voor het nodige zweet en zuur. Ik zat ver achteraan te sterven dus heb niet gezien wie eerst bovenkwam maar ik meen te mogen stellen dat Geert VP nog steeds de Stuurkens-bolletjestrui draagt. Na een lange afdaling (enkele leden haalden snelheden van 70/u) gestopt in ons trouwe café in het centrum van een dorpje waarvan ik de naam vergeten ben. Geen bier maar cola en rijsttaart voor ondergetekende, een teken dat het lastig was. Na de stop in sneltreinvaart richting Overmere. De ondertussen klassiek geworden 'dijkvrijaf' werd afgewerkt aan een hels tempo (> 40 km/u), aangedreven door onze kopmotoren Dirk en Peter. Aangekomen in de Fina - euh sorry - Parking nog kunnen genieten van de laatste zonnestralen op het terras. Ondanks de dopingschandalen uit de Tour hebben wij vandaag bewezen dat we met een volle bidon water en wat druivensuiker ook stevig vooruit kunnen gaan. Tot volgende week!"
Thursday, July 19, 2007
Ritverslagen laatste ritten
Van onze blogger William:
"Uw reporter is een beetje in vertraging met de ritverslagen en daar de anderen schijnbaar ook stil gevallen zijn, geef ik een beetje commentaar op de laatste 3 ritten.
Opmerkelijk blijft de afwezigheid van de meeste jongeren, Denny Wettinck en Sven Maes zijn de uitzonderingen in de goede zin! En natuurlijk Charlotte die echter ook niet altijd tijdig uit haar "keef" (zou Mon zeggen) geraakt.
Toch telkens met meer dan 15 wat een correcte opkomst is.
Het valt dit seizoen ook op dat we telkens met stevige wind te kampen hebben , die wat mij betreft een beetje te veel in ons nadeel blaast!
De gemiddelden zijn ook hoog, de zwaarderen en ouderen onder ons sturen ook de laatste tijd hun kat! Komaan jongens laat mij niet alleen met al die geweldenaars.
Onze GPS blijft het goed doen (als Dirk hem niet vergeet op te laden), het zal volgend jaar de kapiteins van veel kopzorgen verlossen eens de meeste ritten vastgelegd zijn. Vooral tijdens de rit naar Wintam werd bij het terugkeren nogal eens geïmproviseerd doch we raakten goed thuis.
De Molenberg had zich ook voor Robert (Uitbergen) en mijzelf goed verscholen, wij zijn hem zo voorbij gereden doch vonden wel het café waar we allen weer samen kwamen...
Zondag staan de Vlaamse Ardennendreef en de Volkegem op het programma, diegenen die terug willen aanpikken (inrijden) kunnen een ietwat verkorte versie nemen samen met mij.
Allen op post dus en nog een prettige week."
Opmerkelijk blijft de afwezigheid van de meeste jongeren, Denny Wettinck en Sven Maes zijn de uitzonderingen in de goede zin! En natuurlijk Charlotte die echter ook niet altijd tijdig uit haar "keef" (zou Mon zeggen) geraakt.
Toch telkens met meer dan 15 wat een correcte opkomst is.
Het valt dit seizoen ook op dat we telkens met stevige wind te kampen hebben , die wat mij betreft een beetje te veel in ons nadeel blaast!
De gemiddelden zijn ook hoog, de zwaarderen en ouderen onder ons sturen ook de laatste tijd hun kat! Komaan jongens laat mij niet alleen met al die geweldenaars.
Onze GPS blijft het goed doen (als Dirk hem niet vergeet op te laden), het zal volgend jaar de kapiteins van veel kopzorgen verlossen eens de meeste ritten vastgelegd zijn. Vooral tijdens de rit naar Wintam werd bij het terugkeren nogal eens geïmproviseerd doch we raakten goed thuis.
De Molenberg had zich ook voor Robert (Uitbergen) en mijzelf goed verscholen, wij zijn hem zo voorbij gereden doch vonden wel het café waar we allen weer samen kwamen...Zondag staan de Vlaamse Ardennendreef en de Volkegem op het programma, diegenen die terug willen aanpikken (inrijden) kunnen een ietwat verkorte versie nemen samen met mij.
Allen op post dus en nog een prettige week."
Monday, July 02, 2007
Nieuw speelgoed op de fiets
Geert VP schreef voor ons een interessant stukje over onze laatste aanwinst: de Garmin GPS "Edge 205". Klik hier om het stuk te lezen.
Ritverslag 24 juni - Laureaat Berendries BIS
Van onze blogger ter plaatse, Peter:
"18 stuurkens waren paraat voor de toch redelijk lastige zogenoemde "bergrit". Het weer was redelijk wisselvalig en een douchken onderweg was zeker niet uitgesloten. Dus toch een 18 man sterk peleton vertrokken richting eerste hindernis, "de Betsberg" . Voor het ondertussen al redelijk niveau van ons clubken is dit zeker en vast geen probleem.
Boven de Betsberg toch al een paar bleke gezichten, niet door dat kleine heuveltje maar door het strakke tempo tegen de wind in van bij het begin. Dus, de kopmannen hun cadans een beetje aangepast ... Maar voor hoelang???
Met een soepele tred naderen we de Zwalmstreek en een glooiend landschap steekt de kop op!!
Eerste bult was de "ELST", niet zo erg maar toch als je stevig doortrekt, redelijk voelbaar in de kuiten .
Na ongeveer een 2tal uurtjes naderen we het hoogtepunt van deze rit nl. de "BERENDRIES".
Voor ons zeker niet onbekend ... dus allen gewaarschuwd.
Niet voor niks is dit de helling v/d zwarte ( Van Peteghem ) van Brakel. Maar ook de WITTE (Van Peteghem Geert) van Overmere kent deze helling zoals zijn broekzak. Met zijn vlijmscherp afgetraind lichaam en zijn soepele pedaalslag was hij ook deze keer niet te stuiten en kwam als eerste boven gevolgd door alweer ne Van Peteghem, om het in de familie te houden .
De traditionele cafestop ergens boven op de Berendries was welgekomen voor velen.
Daarna huiswaarts richting Overmere. Toch nog een beetje oponthoud iets voor Herzele door 2 lekke banden van Robert (Uitbergen). Hoogstwaarschijnlijk zoals al de anderen iets teveel naar die knappe bruingebrandde madam gekeken en daardoor in de talrijke steentjes gereden die daar lagen op dat stukje vals plat!!!
In Herzele konden we dan toch niet ontsnappen aan een zacht douchken maar al bij al viel het nog mee .
Zo iets voor de klok van 12, allen veilig aangekomen bij Marleen en Jullien."
Uw kopman van dienst
Peter S.
"18 stuurkens waren paraat voor de toch redelijk lastige zogenoemde "bergrit". Het weer was redelijk wisselvalig en een douchken onderweg was zeker niet uitgesloten. Dus toch een 18 man sterk peleton vertrokken richting eerste hindernis, "de Betsberg" . Voor het ondertussen al redelijk niveau van ons clubken is dit zeker en vast geen probleem.
Boven de Betsberg toch al een paar bleke gezichten, niet door dat kleine heuveltje maar door het strakke tempo tegen de wind in van bij het begin. Dus, de kopmannen hun cadans een beetje aangepast ... Maar voor hoelang???
Met een soepele tred naderen we de Zwalmstreek en een glooiend landschap steekt de kop op!!
Eerste bult was de "ELST", niet zo erg maar toch als je stevig doortrekt, redelijk voelbaar in de kuiten .
Na ongeveer een 2tal uurtjes naderen we het hoogtepunt van deze rit nl. de "BERENDRIES".
Voor ons zeker niet onbekend ... dus allen gewaarschuwd.
Niet voor niks is dit de helling v/d zwarte ( Van Peteghem ) van Brakel. Maar ook de WITTE (Van Peteghem Geert) van Overmere kent deze helling zoals zijn broekzak. Met zijn vlijmscherp afgetraind lichaam en zijn soepele pedaalslag was hij ook deze keer niet te stuiten en kwam als eerste boven gevolgd door alweer ne Van Peteghem, om het in de familie te houden .
De traditionele cafestop ergens boven op de Berendries was welgekomen voor velen.
Daarna huiswaarts richting Overmere. Toch nog een beetje oponthoud iets voor Herzele door 2 lekke banden van Robert (Uitbergen). Hoogstwaarschijnlijk zoals al de anderen iets teveel naar die knappe bruingebrandde madam gekeken en daardoor in de talrijke steentjes gereden die daar lagen op dat stukje vals plat!!!
In Herzele konden we dan toch niet ontsnappen aan een zacht douchken maar al bij al viel het nog mee .
Zo iets voor de klok van 12, allen veilig aangekomen bij Marleen en Jullien."
Uw kopman van dienst
Peter S.