WTC 't Stuurken

Van onze blogger ter plaatse, Peter:

"18 stuurkens waren paraat voor de toch redelijk lastige zogenoemde "bergrit". Het weer was redelijk wisselvalig en een douchken onderweg was zeker niet uitgesloten. Dus toch een 18 man sterk peleton vertrokken richting eerste hindernis, "de Betsberg" . Voor het ondertussen al redelijk niveau van ons clubken is dit zeker en vast geen probleem.

Boven de Betsberg toch al een paar bleke gezichten, niet door dat kleine heuveltje maar door het strakke tempo tegen de wind in van bij het begin. Dus, de kopmannen hun cadans een beetje aangepast ... Maar voor hoelang???
Met een soepele tred naderen we de Zwalmstreek en een glooiend landschap steekt de kop op!!
Eerste bult was de "ELST", niet zo erg maar toch als je stevig doortrekt, redelijk voelbaar in de kuiten .
Na ongeveer een 2tal uurtjes naderen we het hoogtepunt van deze rit nl. de "BERENDRIES".
Voor ons zeker niet onbekend ... dus allen gewaarschuwd.
Niet voor niks is dit de helling v/d zwarte ( Van Peteghem ) van Brakel. Maar ook de WITTE (Van Peteghem Geert) van Overmere kent deze helling zoals zijn broekzak. Met zijn vlijmscherp afgetraind lichaam en zijn soepele pedaalslag was hij ook deze keer niet te stuiten en kwam als eerste boven gevolgd door alweer ne Van Peteghem, om het in de familie te houden .
De traditionele cafestop ergens boven op de Berendries was welgekomen voor velen.
Daarna huiswaarts richting Overmere. Toch nog een beetje oponthoud iets voor Herzele door 2 lekke banden van Robert (Uitbergen). Hoogstwaarschijnlijk zoals al de anderen iets teveel naar die knappe bruingebrandde madam gekeken en daardoor in de talrijke steentjes gereden die daar lagen op dat stukje vals plat!!!
In Herzele konden we dan toch niet ontsnappen aan een zacht douchken maar al bij al viel het nog mee .
Zo iets voor de klok van 12, allen veilig aangekomen bij Marleen en Jullien."

Uw kopman van dienst
Peter S.