Sunday, September 08, 2013
B's naar Steendorp
Nee, ja, ...misschien. Niet? Toch wel! De weergoden
waren er deze morgen zelf nog niet aan uit wat het ging worden. Toch daagden 20
stuurkens op voor een typische septemberrit. Het zou gaan Nederland worden voor
de B's, het werd de rit naar Steendorp.
Haat-liefde, da's een beetje de samenvatting van uw
reporter zijn verhouding met deze rit. Liefde omwille van de prachtige zichten
langs de Schelde met de ochtendnevel boven de velden, het waterzonnetje dat
glinstert in het wateroppervlak. Haat omwille van het stuk steenweg naar
Steendorp zelf, niet meteen een boeiend zicht. Maar de afgesloten rivierarm met
de oude bootjes, de terugweg langs Mariekerke & Vlassenbroek, het maakt veel
goed.
Een nat wegdek, olie in een bocht en een onderuit
glijdende Gerard, meer was er niet nodig om amper na 6 kilometer ook Marieke die
net vandaag terug haar opwachting maakte bij de B's terug te doen vallen. Je
moed zou van minder in de schoenen zinken. Maar chapeau, terug de fiets op en de
rit uitgereden. Er zouden er veel huiswaarts gekeerd zijn. Ook onze Gerard liet
het ook niet aan zijn hart komen, pas veel later merkten we de stevige
vleeswonde op de bil. Harde B's daar bij ons!
Het eerste uurtje werd door het vallen en de natte
wegen rustig ingezet, erna ging het tempo toch stevig omhoog zodat we zelfs nog
aan 28,5 km gemiddeld kwamen. Een eerste vrijaf werd ingezet door Maarten,
Patrick & Jochen die mooi in treintje reden. Een paar aanhangers werd er nog
afgeschud, wie niet meeswerkt moet eraf. In Baasrode werd er gestopt &
gedronken, voor het finale stuk. In Dendermonde nog een vrijaf, een grote groep
weg met ook onze voorzitter erbij, die heeft de goede benen te pakken! Aan
Appelsveer hergroepering waar Katrien de Mon probeert te overtuigen toch eens
het veer te nemen in een tocht. De Mon repliceert dat hij nog liever overzwemt.
En er werd ook nog iets gezegd over cava. De troepen hadden het thuisfront
geroken, de pas erin. Iedereen in goeie doen want Katrien reed het gaatje dicht
aan een stevige 35-37 met de mannen op sleeptouw.
Wat rot begon, is toch nog mooi geƫindigd op het
terras van onze uitvalsbasis. Tot de volgende! Jochen