WTC 't Stuurken

19 Stuurkens aanwezig.
Valpartijen, dolle chirodagen, vakantieweken...het zorgde voor een beperkte
B opkomst. Met 10 stuks vertrokken we, maar Freddy keerde zich al snel
terug. Wat ziek aan het worden, regen in de lucht & vakantievooruitzichten -
we kunnen hem geen ongelijk geven. Maar van de regen zijn we toch gespaard
gebleven.
In de aanloop naar de Vlaamse Ardennen samen met William met verbazing naar
onze Mon gekeken. Bocht of stoplicht - Mon vanuit het zadel op gang en je
mag peddelen om het gat te dichten, wat je ook doet - stijl Cancellara, hij
verzet zich geen millimeter. André de TGV was ook terug van reis, maar het
heuvellandschap was geen cadeau om direct de kop te nemen.
Aan de Betsberg scheidden de wegen met de A's die het heuveltje
begrijpelijkerwijs niet zagen zitten en dan maar rechtsaf sloegen. In
Oosterzele zagen we ze nog net een straat inslaan, het B tempo lag dus ook
niet mis. De Lange Munte maakte van de Stuurkens eventjes een wandelclub, en
jawel - in de verte onze A's. Gelukkig kwam er geen derde keer of ze mochten
trakteren.


De saaie steenweg bracht ons rond Oudenaarde, de schrale biergeur van een
kermis en de Kattenberg voorbij tot aan de voet van de Volkegem. Nieuw voor
een paar onder ons dus even afwachten. Een rustige aanloop tot het start,
Maarten recht op de trappers en hij was weg. Mooie beklimming met een stukje
venijn in de staart. In gespreide slagorde kwamen de Stuurkens toe - het was
stilletjes, er werd gepuft en naar de drinkbus gegrepen. Verder richting
Roman met de mooie afdaling richt St Denijs Boekel, waarbij Gerard zich op
kop nestelde. Iets teveel, want hij was de afslag voorbij. De Molenberg dan
maar, favoriet van de Mon vermoeden we want zijn demarrage was
verschroeiend. Maarten plat op een slechte plaats, hij is dan maar gelopen
(!) tot het einde. Carbonfietsen en high tech fietsmateriaal is in elk geval
niet gemaakt met de Molenberg in het achterhoofd.
Een verdiende stop was ons beurt, en erna meteen 6% naar boven. Via
Oosterzele terug naar Melle, de dijk en vrijaf in Wetteren met een mooi
treintje Maarten/Thomas/Jochen - nog nooit zo goed rondgedraaid. De wind in
de rug zal er wel bij geholpen hebben. Binnen in de Parking waar de A's aan
het wachten waren, de Willy zijn gehavende knie had getoond en Theo bewezen
dat hij niet zotter is dan voor de val op zijn hoofd. En ons Marieke heeft
ook geen last meer van de val. Eind goed al goed!
Volgende week een korte trip om de kermisgangers wat te ontzien, dus geen
excuses om niet op te dagen :)  Grt Jochen