Sunday, July 21, 2013
21 juli - Berendries
Wie herinnert zich de doembeelden nog van amper een
maand terug? We gingen de somberste zomer ooit tegemoet, in het beste geval
kregen we nog iets in september. Eens goed mee gelachen vandaag - terwijl het
zweet in fijne strepen van de rug parelde. Zuiderse temperaturen, na dezelfde
schuldenlast als de Grieken hebben we nu ook hetzelfde weer.
Zomervakantie maar de opkomst viel goed mee, met de
vader van Bart als gelegenheidsrijder waren we toch met 16. De zon stond al
hoog, de pas werd er ingezet richting Berendries. Uw reporter had de
ochtenddienst richting luchthaven en die liter water in de auto was er blijkbaar
teveel aan, met als gevolg een paar stops achterin en telkens het peleton
inhalen. Met dank aan Patrick die altijd even tussen de beide bleef hangen.
Moorstel en Scheldewindeke brachten ons naar de Vlaamse Ardennen. Het tempo was
gezapig (de uitdrukking van de week) en zo kwamen we aan de eerste helling, in
Elst. Een lange loper, en voorbode van het koningstuk de Berendries. Mooi
heraangelegd ondertussen en wie denkt dat het na de knik gedaan is, wacht nog
een stukje helling waar je met slechte benen vermoedelijk niet vrolijk van
wordt. Op de foto's zie je onze Stuurkens een na een bovenkomen, of
bovenkruipen. Eén van de mooiere hellingen die onze streek te bieden
heeft.
Zowaar een suikerwafel voor iedereen bij de
tussenstop - het was ook het rustpunt van een tocht, en vermoedelijk een pint
teveel op de rekening maar daarmee konden we leven. De fiets op en retour. Geen
flinke hellingen meer maar wel op en af waar Robert het lastig heeft, maar een
groepje wacht op zodat we samen Impe binnenbollen. Het lange stuk richting
Overmere om te finishen op het terras van de Boerenkrijg. Het duurt er wat lang
volgens den Theo - hoewel dat best meeviel - maar ze smaakten goed.
Tot volgende week! Jochen