WTC 't Stuurken

De eerste echte zomerdag zorgt voor een mooie opkomst. Mon beslist niet naar de Vlaamse Ardennen te trekken - geen slecht gedacht gezien ook "de Flandrien" toertocht vandaag wordt gereden, het wordt de tocht naar Kruishoutem die een paar weken terug door het regenweer werd afgelast.
De eerste 10 km brachten fijn vertier. ING bank tegen de vlakte zien gaan - enfin, toch de ballon. Die waren ook al vroeg op pad. In Kalken vloog - "Leo Leo Leo" - een pauw over ons heen, nooit geweten dat die beesten zo een spanwijdte hebben. En even verder met dank aan een onopgemerkte steen plat voor uw reporter ter plaatse, de eerste in een jaar. In een handomdraai had de menselijke compressor Mon de band al vervangen, ik stond het wiel nog in te steken en hij was al vertrokken. Ze hadden er goesting in onze kopmannen.
Via Laarne naar Melle, over Merelbeke op weg naar ons doel. Een licht klimmetje in Melsen brengt ons naar Eke & Nazareth. Deze ochtend aan de Fina ergens iets gehoord over "B's en jeanetten", speciaal voor de A's een foto genomen voor de afslag voor hen (zij het met een Z ipv S maar als het zo nauw steekt) - wij gingen voor alle duidelijkheid richting Kruishoutem. Feest voor de kasseivrienden onder ons, een mooie lange strook voor de stop van de dag. De vaste stek is dicht dus het wordt de feesttent van de plaatselijke voetbalclub - en we moesten zelfs geen bonnetjes kopen, vriendelijke mensen.

De terugweg is licht hellend en brengt ons over de gekende wegen van Oosterzele tot de dijk in Melle. Er wordt netjes samengereden en we krijgen het gezelschap achteraan van een jongedame die aansluit met de mountainbike. Op de vraag of ze vaak gaat fietsen, "nee, het is de eerste keer, ik ben een kwartiertje bezig". Knalrood, hoge hartslag zonder twijfel maar nie pleuje. In Wetteren zijn we ze kwijt. In de vrijaf springen er 8 weg - Willy, Dirk, Patrick, Ruud, Evi, Thomas, Marc & Jochen. Er wordt een treintje gevormd en voor de eerste keer lukt dat bijzonder goed. Evi zal es een andere cassette moeten steken dat ze meekan, dat wel. Stevig kopwerk van de meesten, maar Willy en Marc sprongen eruit. Het laatste stukje geeft Ruud er nog een snok aan, en het is stoempen om erbij te raken

We zijn tegenwoordig vaak met een grote bende dus wel het vriendelijk verzoek om voortaan netjes met 2 naast elkaar te rijden. Er wordt tegenwoordig vaak uitgewaaierd over de breedte van de weg tot 3, zelfs 4 naast elkaar en dat zorgt voor problemen met het achterliggend verkeer.

Mooie rit, fijne drink erna op het terras. Het leven kan schoon zijn! Jochen