Saturday, May 04, 2013
Een Stuurken in de "superklassieker"
Onzen Davy, één van de sterren van de Crocodile Trophy 2012, heeft nog eens het beste uit zichzelf gehaald in de
"Superklassieker" op 1 mei. Wat moeten wij aanvangen met zo'n superman in de
Vogezen? We zullen hem misschien eens 3 x naar de "Belles Filles" sturen
;-))
Lees hier zijn straf verhaal :
"Op 1 mei reed ik zoals elk jaar de “superklassieker”, een
organisatie van de VWB dat met z’n originele parcours altijd op mijn deelname
kan rekenen. “La grande Boucle” startte in Oudenaarde. Na amper 7km kregen we
de Koppenberg, als opwarmertje kan die tellen, gevolgd door enkele andere
bekende bulten. Na de “Vlaamse Ardennen”-passage werd de doorsteek gemaakt naar
de finale van Parijs-Roubaix. De bevoorrading op de tussenstrook ligt
sadistisch genoeg op de Mont Saint-Aubert, de enige molshoop in de streek maar
wel één waar de hartslag piekt. Maar dan komt het leuke van deze rit: Mons en
Pévèle (5 sterren), Carrefour de l’arbre (5 sterren), de stroken van Hem en
Gruson met de finish op de Vélodrome. De “form” was er, de meewind ook, amper 6
bar in de bandjes….dus was het kicken aan 40km/u over deze mythische kasseien
terwijl het merendeel van de deelnemers kwasi te voet stond. 
Al wie zich geen jeanet noemt keert vanuit Roubaix met de fiets terug naar Oudenaarde…in 2013 goed voor 45km beuken tegen de wind. Tijdens de terugweg vond ik aansluiting bij een wielerclub uit het Herentalse. Met 33km/u tegenwind ging het er hard aan toe. Het ego liet me niet toe in de wielen te blijven zitten dus na 2km reed ik mee op kop. Waar ik de hartslag eerst nog onder controle had was dat enkele kilometers verder wel anders. Zou m’n hartslagmeter kapot zijn?....nee, kan niet, hij is net nieuw….maar ik lees hartslag 195!! Maar toen keek ik opzij: mijn Herentalse medekoprijder met schuim op de bek, sleurend aan het stuur….het afzien van een ander kan soms toch amusant zijn. Na 40km op kop rijden terug in Oudenaarde zou ik te weten komen dat mijn Herentalse makkers elite-zonder-contract veldrijders waren.
Een “extraatje” aan de superklassieker-formule is dat er
steeds een groepje ex-kampioenen meefietsen. Zo reed ik even samen met Museeuw,
Ludo Diercksens, José De Cauwer, Adri Van Der Poel, Roger De Vlaeminck en ook mevrouw De Vlaeminck. Zij stapte af
aan de bevoorrading….en ik die dacht dat er bij De Vlaemincks geen opgeven
bestond. Hun tempo was zeer toeristisch
vandaar dat ik na 10km samen fietsen het hazepad koos. Bovendien reden de
kampioenen, éénmaal in Roubaix aangekomen, met de autobus terug naar
Oudenaarde…..en je weet wat ik daar van denk."
Davy
# posted by 't stuurken @ 8:38 AM 