Sunday, May 12, 2013

 

2013-05-12 Muur Bosberg - 90 km

Terwijl de andere Stuurkens hun terugkeer van de Vogezen (bijna) aanvatten, staan er 9 dapperen klaar voor de tocht naar de Muur. Een hele nacht heeft het zwaar geregend, maar buienradar belooft een droge voormiddag. Buienradar kan er goed naastzitten is de vaststelling van de dag.
Een nieuw kopduo voert de troepen aan, deze keer Geert & Mon. Koud en een stevige wind, in Lede weten we al hoe laat het is. We steken door naar Mere, en William krijgt een platte voorband. Een paar Stuurkens onder kundige leiding van Freddy grijpen de kans om wat voorsprong te nemen. Al snel terug op weg en het gaat richting heuvelland waar we de eerste hellingsgraden onder de wielen krijgen. Klein bier in vergelijking met de Vogezen, maar met de wind op kop blijkt het toch ook niet alles. We passeren nog ergens een tractormeeting, er zijn dus mensen die dat boeiend vinden op een zondagochtend. Het moet ergens ter hoogte zijn van Herzele als we de eerste bui over ons krijgen, en het is niet de laatste. De vestjes gaan hier en daar aan, en er wordt dapper richting Geraardsbergen gereden.
Er samen raken en vooral thuisraken is het motto vandaag dus er wordt rustig tempo gereden. De echte Muur ligt nog steeds open (zou Wouterke daar steekpenningen voor betalen?) dus gaat het via de parallelle Zonnebloemstraat naar boven. Bolt makkelijker, maar 't blijft stijgen natuurlijk. Boven wordt er gewacht aan de B&B met de uiterst originele benaming 'De Muur'. Als iedereen er is spreekt Geert de legendarische woorden 'En straks een echte beklimming'. Op naar de Bosberg! Die ligt er verlaten bij, de natte kasseien zijn glibberig maar het blijft een plezante heuvel. Al kan je tussen sommige kasseien ondertussen je fiets parkeren. Eens boven de welverdiende opwarmer in het fietsvriendelijk café. 't Is maar best want die mens zal kuiswerk gehad hebben na onze passage, het begint op een halve MTB tocht te lijken.
De terugweg verloopt via de Dender. Er kan vlot worden doorgereden, tot Aalst. De tegenwind steekt weer de kop op, maar via Lede gaat het naar ons eindstation. Niet zonder nog eens een goeie laatste bui over ons te krijgen in Wichelen. Freddy voorspelt droog weer over 't Schelde en hij heeft nog gelijk ook - eat that buienradar. Wel of niet door de boerenwegels van Uitbergen? Toch wel, dat kon er nog wel bij. De koeiestr*** vliegt ons rond de oren. Mon slaagt er nog in een platte tube te krijgen aan de laatste verkeerslichten al klonk het eerder als een fles champagne die werd ontkurkt, maar dat belet hem niet door te rijden. 90 stevige kilometers op de teller en het gemiddelde...awel, dat was eens niet belangrijk sé. Iedereen mag trots zijn op de rit van vandaag!  mvg Jochen


Comments: Post a Comment



<< Home