WTC 't Stuurken

't Weer ziet er terug niet goed uit, weeral ne keer verdomme. Nog ne keer gekeken naar buienradar. Een paar buitjes in het vooruitzicht deze voormiddag. Toch maar vertrokken, want de benen moeten ne keer ronddraaien ! 17 stuurkens aanwezig, 11 vertrekken richting onze schone Vlaamse Ardennen. Én het weer valt al bij al nog mee... slechts af en toe wat gedruppel.
Roborst, één van de mooiste dorpen van Vlaanderen, kent een sterk golvend landschap.
Hier en daar zijn de betonnen baantjes in het veld overspoeld met een bleke bruine brij, afkomstig van de velden...d'er zal werk zijn aan onze fietsen !
De Varentberg , gelegen in Maarkedal is een lastig obstakel; de Varent is 1225 m lang, met een steilste van 16% en een gemidd van 5.6%. Maurits heeft 'n zware dag, heeft last van dikke benen, 'n te hoge hartslag, én is té warm gekleed met een plastieken overjasje... zijn lichaam zit waarschijnlijk al in een herstelfaze na die “Ventoux”piek.
Daarna, zoals elk jaar, 'n halte in “De Nieuwe Keizer”. Onzen Eric raakt er in de ban van de rondborstige zangeres “Hanny D”... Hij krijgt zelfs ne foto mee voor op zijn stuur... Ondertussen staat er ook al een filmpje van “Hanny D” op de facebook van 't Stuurken... bedankt Charlotte !
Eric, je kan "Hanny D" ook hier zien zingen :

Op de terugweg langs de Scheldedijk wordt er nog eens goed doorgetrokken tot boven de 40/u, want we krijgen de B-ploeg in het vizier.
Tegen de middag hebben we 100 km op de teller, met 'n gemiddelde van 30,1uur. Eén lekke band van Pat.

Foto's : 2012-07-15 varent

Bij de foto's vinden jullie ook gegevens van de nieuwe fietsGPS  Mio – het nieuwe speeltje waar Ronny & Maurits nu mee rondrijden. Meer info omtrent
de Mio Cyclo 305 hc : http://eu.mio.com/nl_be/mio-cyclo-305-hc.htm
Inzoomen kun je hier op de route : 
http://www.everytrail.com/view_trip.php?trip_id=1676479


Uittreksel uit Het boek “Wij waren allemaal Goden – 1948” Benjo Maso (Amstelsport – De Volkskrant NL) Tour de France – beklimming van de Galibier in 1948 :
Op de Galibier sneed een noordelijke ijselijke wind recht in het aangezicht. De weg was nog niet geasfalteerd en door het erbarmelijke slechte weer (regen en sneeuw) van de laatste dagen was het een grote modderpoel, op sommige plaatsen was de laag slijk 30 cm dik !! De temperatuur was iets boven de nul graden. Alle renners waren gedwongen om hele einde te voet af te leggen op gladde en gevaarlijke ondergrond met scherpe stenen. De handen van de coureurs waren zo bevroren dat zij niet meer hun remmen konden gebruiken! ....