Tuesday, May 06, 2008
Ritverslag Molenroute (en rit 27 april)
Van uw blogger ter plaatse Vincent:
"Vooreerst wens ik WTC 't Stuurken van harte te bedanken voor de mooie attentie ter gelegenheid van de geboorte van mijn eerste zoontje Eli. Ik ben nooit een echte kilometervreter qua trainingen geweest maar met de komst van de nieuwe spruit zal trainen tijdens de week al helemaal een luxe worden. Zodoende koos ik vorige week (27 april) voor de B-rit. Een rustig ritje dacht ik maar dat was buiten 'Mon' gerekend die ook de B-renners wou klaarstomen voor de zware rit (150 kilometer) op 'Sinksen'. 95 kilometer en ettelijke beauforts Hollandse wind later kwam ik aldus stikkapot aan te Overmere. De A-renners waren ook al gearriveerd en aan hun tronie te zien was hun rit ook behoorlijk lastig geweest.
Vastberaden niet dezelfde fout te maken laste ik een trainingsrit (70 km) in op vrijdag samen met Eli's bompa (waar vaderschapsverlof toch niet goed voor is). Met deze extra kilometers achter de kiezen besloot ik dan toch deze zondag te opteren voor de A-rit, onze eigenste Molenroute. Bompa William besloot het rustiger aan te doen en een beperkte groep Stuurkens fietsten naar Temse en terug. Maar wij dus richting de molens en vooral de apotheose: de molenberg. Gestart aan een stevig starttempo in een heerlijk lente-weertje vielen de eerste kilometers best wel mee. De eerste 'klop' kreeg ik op de beruchte 'lange kassei' te Scheldewindeke (de 'lange kassei' die nota bene vroeger nog veel langer was). Recupereren bleek zeer moeilijk want vanaf Scheldewindeke bevonden we ons in permanent golvend terrein. Toch mijn tweede adem gevonden en vrij vlot de Molenberg beklommen om geen minuut te vroeg te pauzeren in een lokaal wielercafeetje.
Jammer genoeg waren we toen - ondermeer door een misverstand - Dirk (en ook Peter) kwijt gespeeld. Na twee rijsttaarten en een Ice Tea verliep de terugtocht vrij vlot tot we op 3 kilometer van de aankomst die verduivelde Overmeerse Koningstraat nog overmoesten (heb nooit begrepen waarom ze dat het 'Keuningsstrautjen' noemen, een verkleinwoord voor deze strook kassei is niet echt op zijn plaats ;)). Moe maar zonder kleerscheuren café Parking dus bereikt om zalig te kunnen genieten van een frisse Duvel op Denny zijn (zeer mooi) vernieuwd terras. Iedereen tot volgende week voor dé Sinksenklepper!!"
"Vooreerst wens ik WTC 't Stuurken van harte te bedanken voor de mooie attentie ter gelegenheid van de geboorte van mijn eerste zoontje Eli. Ik ben nooit een echte kilometervreter qua trainingen geweest maar met de komst van de nieuwe spruit zal trainen tijdens de week al helemaal een luxe worden. Zodoende koos ik vorige week (27 april) voor de B-rit. Een rustig ritje dacht ik maar dat was buiten 'Mon' gerekend die ook de B-renners wou klaarstomen voor de zware rit (150 kilometer) op 'Sinksen'. 95 kilometer en ettelijke beauforts Hollandse wind later kwam ik aldus stikkapot aan te Overmere. De A-renners waren ook al gearriveerd en aan hun tronie te zien was hun rit ook behoorlijk lastig geweest.
Vastberaden niet dezelfde fout te maken laste ik een trainingsrit (70 km) in op vrijdag samen met Eli's bompa (waar vaderschapsverlof toch niet goed voor is). Met deze extra kilometers achter de kiezen besloot ik dan toch deze zondag te opteren voor de A-rit, onze eigenste Molenroute. Bompa William besloot het rustiger aan te doen en een beperkte groep Stuurkens fietsten naar Temse en terug. Maar wij dus richting de molens en vooral de apotheose: de molenberg. Gestart aan een stevig starttempo in een heerlijk lente-weertje vielen de eerste kilometers best wel mee. De eerste 'klop' kreeg ik op de beruchte 'lange kassei' te Scheldewindeke (de 'lange kassei' die nota bene vroeger nog veel langer was). Recupereren bleek zeer moeilijk want vanaf Scheldewindeke bevonden we ons in permanent golvend terrein. Toch mijn tweede adem gevonden en vrij vlot de Molenberg beklommen om geen minuut te vroeg te pauzeren in een lokaal wielercafeetje.
Jammer genoeg waren we toen - ondermeer door een misverstand - Dirk (en ook Peter) kwijt gespeeld. Na twee rijsttaarten en een Ice Tea verliep de terugtocht vrij vlot tot we op 3 kilometer van de aankomst die verduivelde Overmeerse Koningstraat nog overmoesten (heb nooit begrepen waarom ze dat het 'Keuningsstrautjen' noemen, een verkleinwoord voor deze strook kassei is niet echt op zijn plaats ;)). Moe maar zonder kleerscheuren café Parking dus bereikt om zalig te kunnen genieten van een frisse Duvel op Denny zijn (zeer mooi) vernieuwd terras. Iedereen tot volgende week voor dé Sinksenklepper!!"