Tuesday, May 30, 2006
Verslag Weekend Bocholt
Van onze reporter ter plaatse William:
"DE RUITERS VAN DE APOCALYPS"
We hielden het niet voor mogelijk. Nadat donderdag OHH nog een "redelijk goeie" dag was steeg de hoop dat ook vrijdag het weer nog zou meevallen. Samen met Mon en Freddy luidde de beslissing "wij rijden". Nog droog tot aan de Fina geraakt en stipt om 8H: "GO"! Mon Derouck, Dirk Van Peteghem, Julien Lion, Patrick Rogiers,Freddy Van Driessche en uw dienaar reden richting Zele-Dendermonde met goede moed! Reeds in Zele wisten we echter hoe laat het was: een plensende malse regen maakte ons kleddernat nog voor we tien km ver waren! HET ZOU DE GODGANSE DAG - zijnde de 7H dat gefietst werd - overgaan. In tegendeel: hoe verder we geraakten hoe harder de regen. Freddy had een prachtparcours uitgewerkt, steeds langs spoorweg of langs dijken, nooit grote (en gevaarlijke) wegen. Enkel de wilde natuur en zes gekken op een koersfiets. Het was moeilijk om niet aan "nacht und nebel" te denken toen we eenzaam onze 150 km afmaalden. Het water was overal (boven ons en soms links en rechts van ons). Na 85 km de middagstop, het was bijna half twaalf.
Rustig café-restaurant ontdekt waar we onze sandwiches en rijsttaartjes konden verorberen. De cafébaas beklaagt zich allicht nog ons bezoek, er lag zoveel water op en onder onze bank dat ze waarschijnlijk mochten schuren om het weer proper te krijgen. Dank aan de vrouwen (echtgenotes) om voor voedsel en verse kledij te zorgen. Na deze lunchversterking (vooral suiker uit Westmalle-donker) weer op pad voor de resterende 70 km.
De wind zat mee (niet tegen) en het was evenmin koud dus we konden onze helletocht zonder noemenswaardige problemen vervolgen. De zes gekken op de fiets "doemden op uit de nevelen als de ruiters van de Apocalyps". Om het "leeg gereden zijn" tegen te gaan was er nog een stop op 40KM van Bocholt, een beetje eten, drankje. Rond 15H zagen we tenslotte het verlossende plaatje BOCHOLT, nog een 4-tal km met wind op kop en we arriveerden in de "Watermolen" mooi hotel voor fietsers en vissers.
Nog nooit zo'n vuile fietsen gezien, nog nooit zo van een Duvel genoten, nog nooit zo van een lange warme douche genoten! De rest van het weekend is vlug verteld, behalve de zaterdagmorgen (streekrit van 60 km) kregen we hetzelfde scenario: namelijk, regen! Het eten en de gezellige momenten in de bar hielpen ons er doorkomen, de meesten van ons deden hun best om de rijkelijke buffetten grote eer aan te doen. Op TV was er de Giro en de Ronde van België. Zondag thuisgekomen -het regende niet- maar toen waren we per auto. De achtergebleven 'Stuurkens' opgewacht in de Fina toen ze arriveerden van hun rit Axel-Hulst. Nog eens dank aan Freddy voor de feilloze organisatie.
"DE RUITERS VAN DE APOCALYPS"
We hielden het niet voor mogelijk. Nadat donderdag OHH nog een "redelijk goeie" dag was steeg de hoop dat ook vrijdag het weer nog zou meevallen. Samen met Mon en Freddy luidde de beslissing "wij rijden". Nog droog tot aan de Fina geraakt en stipt om 8H: "GO"! Mon Derouck, Dirk Van Peteghem, Julien Lion, Patrick Rogiers,Freddy Van Driessche en uw dienaar reden richting Zele-Dendermonde met goede moed! Reeds in Zele wisten we echter hoe laat het was: een plensende malse regen maakte ons kleddernat nog voor we tien km ver waren! HET ZOU DE GODGANSE DAG - zijnde de 7H dat gefietst werd - overgaan. In tegendeel: hoe verder we geraakten hoe harder de regen. Freddy had een prachtparcours uitgewerkt, steeds langs spoorweg of langs dijken, nooit grote (en gevaarlijke) wegen. Enkel de wilde natuur en zes gekken op een koersfiets. Het was moeilijk om niet aan "nacht und nebel" te denken toen we eenzaam onze 150 km afmaalden. Het water was overal (boven ons en soms links en rechts van ons). Na 85 km de middagstop, het was bijna half twaalf.
Rustig café-restaurant ontdekt waar we onze sandwiches en rijsttaartjes konden verorberen. De cafébaas beklaagt zich allicht nog ons bezoek, er lag zoveel water op en onder onze bank dat ze waarschijnlijk mochten schuren om het weer proper te krijgen. Dank aan de vrouwen (echtgenotes) om voor voedsel en verse kledij te zorgen. Na deze lunchversterking (vooral suiker uit Westmalle-donker) weer op pad voor de resterende 70 km.De wind zat mee (niet tegen) en het was evenmin koud dus we konden onze helletocht zonder noemenswaardige problemen vervolgen. De zes gekken op de fiets "doemden op uit de nevelen als de ruiters van de Apocalyps". Om het "leeg gereden zijn" tegen te gaan was er nog een stop op 40KM van Bocholt, een beetje eten, drankje. Rond 15H zagen we tenslotte het verlossende plaatje BOCHOLT, nog een 4-tal km met wind op kop en we arriveerden in de "Watermolen" mooi hotel voor fietsers en vissers.
Nog nooit zo'n vuile fietsen gezien, nog nooit zo van een Duvel genoten, nog nooit zo van een lange warme douche genoten! De rest van het weekend is vlug verteld, behalve de zaterdagmorgen (streekrit van 60 km) kregen we hetzelfde scenario: namelijk, regen! Het eten en de gezellige momenten in de bar hielpen ons er doorkomen, de meesten van ons deden hun best om de rijkelijke buffetten grote eer aan te doen. Op TV was er de Giro en de Ronde van België. Zondag thuisgekomen -het regende niet- maar toen waren we per auto. De achtergebleven 'Stuurkens' opgewacht in de Fina toen ze arriveerden van hun rit Axel-Hulst. Nog eens dank aan Freddy voor de feilloze organisatie.# posted by Vincent @ 4:08 AM 