Tuesday, May 16, 2006
Sfeerverslag rit 14 mei
Van onze reporter ter plaatse Geert Van Peteghem:
90 km doorheen het waasland, dat stond er op het programma vandaag. Een vlakke rit m.a.w. Eén voor acht: Yvan De Vetter, de stipte vogel zoals altijd, kwam aangereden. We konden vertrekken. Voor alle zekerheid had ik toch m’n thermovest aangetrokken. De weergoden gingen me nu niet liggen hebben. Eric had blijkbaar z’n salieksken nie aan: dus genen regen vandaag! We waren vlotjes gestart. Rond de dertig maalden we de verschillende waaslandse dorpjes af.
Zele, Hamme, Waasmunster, Elversele, Temse, … passeerden de revue. Het ging lekker tot weer die pech toestak.
Via slechte communicatie had Freddy een put in het wegdek niet opgemerkt. Resultaat: nen serieuzen klop met nen platten band als gevolg. Met de westenwind van Mon was dit euvel snel verholpen. Een paar km’ers verder weer van da! Eric De Spiegeleire z’n tube begaf het weer. Eric heeft het dit jaar al hard te verduren gehad inzake platvallen. Dit is de derde week op rij. Misschien er even aan toevoegen: Er is GEEN klassement voorzien voor platrijders :). De rit verder gezet: St.- Niklaas, Melsele, Haasdonk, Kruibeke…
Bij het zien van het windmolenpark zijn we het noorden kwijt geraakt. We hebben een aantal toerkes gereden. We zaten letterlijk en/of figuurlijk in het hol van Pluto. Er was geen huis in de buurt te bespeuren. Eénmaal we terug die huizen terugvonden was de weg richting café snel gemaakt. In café “het sportlokaal” hielden we halt om de weg te vragen - nen bruinen te drinken - en een schelle pompkoek te eten.
De terugweg verliep minder chaotisch. De rechte expressweg Antwerpen – Knokke is nu eenmaal moeilijk uit het oog te verliezen! Op de Durmedijk hebben we er de pees opgelegd. Er werd tegen 34 – 35 km/u gereden. Goed opgewarmd dus om ons te lanceren op Lindestraat-brugge. Hier zijn snelheden opgemeten van 40 en meer! De uiteindelijke overwinning ging verdienstelijk naar Julien Lion. Die plaatste een stevige eindsprint voor de toeschouwers van de Lindestraat kermis. Na 97 fietskilometers was het terug een blij weerzien van de Fina.
90 km doorheen het waasland, dat stond er op het programma vandaag. Een vlakke rit m.a.w. Eén voor acht: Yvan De Vetter, de stipte vogel zoals altijd, kwam aangereden. We konden vertrekken. Voor alle zekerheid had ik toch m’n thermovest aangetrokken. De weergoden gingen me nu niet liggen hebben. Eric had blijkbaar z’n salieksken nie aan: dus genen regen vandaag! We waren vlotjes gestart. Rond de dertig maalden we de verschillende waaslandse dorpjes af.
Zele, Hamme, Waasmunster, Elversele, Temse, … passeerden de revue. Het ging lekker tot weer die pech toestak.
Via slechte communicatie had Freddy een put in het wegdek niet opgemerkt. Resultaat: nen serieuzen klop met nen platten band als gevolg. Met de westenwind van Mon was dit euvel snel verholpen. Een paar km’ers verder weer van da! Eric De Spiegeleire z’n tube begaf het weer. Eric heeft het dit jaar al hard te verduren gehad inzake platvallen. Dit is de derde week op rij. Misschien er even aan toevoegen: Er is GEEN klassement voorzien voor platrijders :). De rit verder gezet: St.- Niklaas, Melsele, Haasdonk, Kruibeke…
Bij het zien van het windmolenpark zijn we het noorden kwijt geraakt. We hebben een aantal toerkes gereden. We zaten letterlijk en/of figuurlijk in het hol van Pluto. Er was geen huis in de buurt te bespeuren. Eénmaal we terug die huizen terugvonden was de weg richting café snel gemaakt. In café “het sportlokaal” hielden we halt om de weg te vragen - nen bruinen te drinken - en een schelle pompkoek te eten.
De terugweg verliep minder chaotisch. De rechte expressweg Antwerpen – Knokke is nu eenmaal moeilijk uit het oog te verliezen! Op de Durmedijk hebben we er de pees opgelegd. Er werd tegen 34 – 35 km/u gereden. Goed opgewarmd dus om ons te lanceren op Lindestraat-brugge. Hier zijn snelheden opgemeten van 40 en meer! De uiteindelijke overwinning ging verdienstelijk naar Julien Lion. Die plaatste een stevige eindsprint voor de toeschouwers van de Lindestraat kermis. Na 97 fietskilometers was het terug een blij weerzien van de Fina.